خاچاطوریان، آرام ایلیچ (۱۹۰۳ـ۱۹۷۸)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

خاچاطوریان، آرامْ ایلیْچ (۱۹۰۳ـ۱۹۷۸)(Khachaturian, Aram Il\'yich)

آرام ایلیچ خاچاطوریان
Aram Il\'yich Khachaturian
زادروز ۱۹۰۳م
درگذشت ۱۹۷۸م
ملیت ارمنی
تحصیلات و محل تحصیل مدرسه موسیقی گنسین
شغل و تخصص اصلی آهنگ ساز
آثار خوشبختی (۱۹۳۹) و اسپارتاکوس (۱۹۵۶)
گروه مقاله موسیقی

آهنگ‌ساز ارمنی. استفادۀ او از تِم‌های محلی در آثاری همچون باله‌های گایانه[۱] (۱۹۴۲)، که شامل رقص شمشیر[۲] است، و اسپارتاکوس[۳] (۱۹۵۶) نمود دارد. پدر او، که صحاف بود، پس از انقلاب روسیه توانست او را برای تحصیل به مسکو بفرستد. در آن‌جا وارد مدرسۀ موسیقی گِنسین[۴] شد و در ۱۹۲۳ زیرنظر میخائیل گِنسین[۵] به تحصیل پرداخت؛ از ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۷ در کنسرواتوار مسکو[۶] از سرگِی واسیلِنکو[۷] و نیکلای میاسکوفسکی[۸] تعلیم گرفت. ترانه‌های محلی ارمنستان و سایر نواحی جنوبی روسیه را مطالعه کرد و برای ساخته‌هایش از آن‌ها تأثیر پذیرفت. کنسرتوی پیانو و یک سمفونی پیش از جنگ برایش موفقیت به‌همراه آوردند، اما پاکسازی آهنگ‌سازان در ۱۹۴۸ به ضرر او تمام شد و به‌همین‌سبب به موسیقی باله و فیلم‌های میهنی روآورد. ازجمله آثار اوست: باله‌های صحنه‌ای خوشبختی[۹] (۱۹۳۹) و اسپارتاکوس (۱۹۵۶)؛ موسیقی صحنه‌ای برای نمایش‌نامه‌های مکبث[۱۰] اثر شکسپیر[۱۱]، لوپه دِ وِگا[۱۲]، ناقوس‌های کرملین[۱۳] اثر پاگادین[۱۴]، بالماسکۀ[۱۵] اثر لِرمانتوف[۱۶]، و آثار دیگر ارکستری. سه سمفونی (۱۹۳۲ـ۱۹۴۷)، سوییت رقص[۱۷] (۱۹۳۳)، اوورتور موقرانه[۱۸]، «به پایان جنگ[۱۹]» برای ارکستر؛ ترانۀ استالین[۲۰] برای کُر و ارکستر (۱۹۳۸).



  1. Gayaneh
  2. Sabre Dance
  3. Spartacus
  4. Gnesin School of Music
  5. Mikhail Gnesin
  6. Moscow Conservatory
  7. Sergey Vasilenko
  8. Nikolay Myaskovsky
  9. Happiness
  10. Macbeth
  11. Shakespeare
  12. Lope de Vega
  13. Kremlin Chimes
  14. Pogodin
  15. Masquerade
  16. Lermontov
  17. Dance Suite
  18. Solemn Overture
  19. To the End of the War
  20. Song of Stalin