آگاسی، لویی (۱۸۰۷ـ۱۸۷۳)
آگاسی، لوئی (۱۸۰۷ـ۱۸۷۳)(Agassiz, Louis)
| لویی آگاسی Louis Agassiz | |
|---|---|
| زادروز |
موتیه ۱۸۰۷م |
| درگذشت | ۱۸۷۳م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای فلسفه دانشگاه ارلانگن (۱۸۲۹) - دکترای پزشکی دانشگاه مونیخ (۱۸۳۰) |
| شغل و تخصص اصلی | دیرین شناس |
| شغل و تخصص های دیگر | زمین شناس |
| آثار | مطالعاتی درباره یخچال ها (۱۸۴۰) - تحقیقات درباره ماهی های سنگواره (۱۸۳۳ـ۱۸۴۴) - بخش هایی از تاریخ طبیعی ایالات متحده (۱۸۶۲ـ۱۸۷۵) |
| گروه مقاله | جانورشناسی، زمین شناسی |
دیرین‌شناس[۱] و زمین‌شناس[۲] امریکایی، زادۀ سوئیس. به گسترش نظریۀ عصر یخ‌بندان[۳] کمک کرد و با مطالعۀ طبقه‌بندی ماهی‌های سنگواره نام خود را جاودانه ساخت. برخلاف چارلز داروین، معتقد نبود که گونه‌های منفرد تغییر می‌پذیرند، بلکه معتقد به خلقت گونه‌های جدید در زمان‌های متفاوت بود. در ۱۸۳۶، درخلال سفر به سلسله‌کوه‌های آلپ نظریه‌ای جدید عرضه کرد مبنی بر این‌که یخچال‌ها به هیچ‌وجه ثابت نبوده، بلکه در حال حرکت دایم اما تقریباً نامحسوس‌اند. او با یافتن تخته‌سنگ‌هایی که احتمالاً یخچال‌ها باعث جابه‌جایی یا سایش آن‌ها بود، به این نتیجه رسید که در زمان‌های پیشین، بخش عمده‌ای از شمال اروپا را ورقه‌های یخ می‌پوشاند. کتاب مطالعاتی دربارۀ یخچال‌ها[۴] (۱۸۴۰) مفهوم اولیۀ عصر یخ‌بندان را بسط داد. به‌نظر او، عصر یخ‌بندان عامل انقراض گیاهان و جانوران گذشته و مشخص‌کنندۀ مرز بین پوشش‌های گیاهی و جانوری گذشته و حال بود. در کتابش با عنوان تحقیقات دربارۀ ماهی‌های سنگواره[۵] (۱۸۳۳ـ۱۸۴۴) بیش از ۱,۷۰۰ گونه را توصیف و طبقه‌بندی کرد. آگاسی سفرهای اکتشافی متعددی به غرب امریکا ترتیب داد و کتابش با عنوان بخش‌هایی از تاریخ طبیعی ایالات متحده[۶] (۱۸۶۲ـ۱۸۷۵) مطالعۀ جامعی دربارۀ محیط طبیعی امریکاست. در موتیه[۷] زاده شد و در دانشگاه‌های گوناگون اروپا درس خواند. در ۱۸۲۹، از دانشگاه ارلانگن[۸]۸ دکترای فلسفه و در ۱۸۳۰، از دانشگاه مونیخ دکترای پزشکی گرفت. در پاریس کاربرد تکنیک پیش‌گامانۀ کالبدشناسی تطبیقی[۹] را در دیرین‌شناسی اعمال کرد. این تکنیک را کالبدشناس[۱۰] فرانسوی، ژرژ کوویه[۱۱]، ابداع کرده بود. در ۱۸۳۳، آگاسی در دانشگاه نوشاتل[۱۲] سوئیس استاد شد. با نقل مکان به ایالات متحده امریکا در ۱۸۴۳، یک دوره کلاس جانورشناسی در مؤسسۀ لوئل[۱۳] برگزار کرد و طی درس‌هایش، به شرح و بسط نظریه‌های خویش دربارۀ طرح خلقت[۱۴] پرداخت. در ۱۸۴۸ استاد جانورشناسی و زمین‌شناسی دانشگاه هاروارد شد.