برگنگروین، ورنر (۱۸۹۲ـ۱۹۶۴)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
ورنر برگنگروین

بِرگِنْگروئِن، وِرنِر (۱۸۹۲ـ۱۹۶۴)(Bergengruen, Werner)

ورنر برگنگروین
Werner Bergengruen
زادروز ۱۸۹۲ م
درگذشت ۱۹۶۴ م
ملیت آلمانی
شغل و تخصص اصلی رمان نویس
آثار رمان جبار بزرگ و دادگاه (۱۹۳۵)؛ و محموعه های شعر مرگ روال (۱۹۳۹) و کتاب داستان های کوتاه (۱۹۶۲)
گروه مقاله ادبیات غرب

رمان‌نویس و شاعر آلمانی. به مذهب کاتولیک گروید و با رمان جبار بزرگ و دادگاه[۱] (۱۹۳۵)، که از ضعف اخلاقی و لغزش‌پذیری انسان در برابر وسوسه انتقاد می‌کرد، به بزرگ‌ترین موفقیت ادبی خود دست یافت. استادی او از نظر فنی نیز در داستان‌های کوتاهش آشکار است: مرگ رِوال[۲] (۱۹۳۹) و کتاب داستان‌های کوتاه[۳] (۱۹۶۲). دو مجموعۀ مهم شعر او عبارت‌اند از روز خشم[۴] (۱۹۴۵) و جهان شفایافته[۵] (۱۹۵۰). رویدادهای بسیاری از آثار برگنگروئن در زمینه و فضای تاریخی اتفاق می‌افتند. نمونۀ آن امپراتوری ازهم‌پاشیده[۶] (۱۹۲۷) است که در آن افراد در برابر سرنوشت به پیکار برمی‌خیزند و تلاش می‌کنند تا موقعیت خود را در میان دگرگونی‌ها و ناامنی‌های زندگی تثبیت کنند. ضعف و کمبودهای انسان موضوع مکرر آثار اوست، مثل در آسمان به مانند زمین[۷] (۱۹۴۰) و نشانۀ آتش[۸] (۱۹۴۹)، با این‌همه، اعتقاد برگنگروئن به رحمت غایی الهی به او امکان می‌دهد تا در ورای آشوب ظاهری جهان معنا را دریابد.
 


  1. Der Grosstyrann und das Gericht/A Matter of Conscience
  2. Der Tod von Reval/The Death of Reval
  3. Novellenbuch/Book of Short Stories
  4. Dies Irae
  5. Die heile Welt/The Healed World
  6. Das kaiserreich in Trümmern/The Empire in Ruins
  7. Am Himmel wie auf Erden/In Heaven as on Earth
  8. Das Feuerzeichen/The Sign of Fire