سمیعی ، عنایت الله (رشت ۱۲۶۷ ـ برلین ۱۳۱۷ ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سمیعی‌، عنایت‌الله‌ (رشت ۱۲۶۷‌ـ برلین ۱۳۱۷‌ش)

(ملقب‌ به‌: «مُدَبِّرالدّوله») حقوقدان و وزیر دورۀ‌ پهلوی‌. پس‌ از اتمام‌ تحصیلات‌ مقدماتی،‌ وارد مدرسۀ‌ عالی‌ علوم‌ سیاسی‌ و سپس‌ راهی‌ اروپا شد و در رشتۀ‌ حقوق تحصیل‌ کرد. از ۱۲۹۳‌ش، به‌ استخدام‌ دولت‌ درآمد و مدتی‌ رئیس ادارۀ فرهنگ و معارف‌ و اوقاف‌ و صنایع مستظرفه گیلان‌ شد. سپس‌ به‌ وزارت‌ راه‌ آمد و مدیرکل‌ وزارت‌ معارف‌ گردید. او از یاران‌ رضاخان‌ سردار سپه‌ بود و در اوایل‌ سلطنت‌ رضاشاه‌ معاون‌ وزارت‌ داخله و معاون‌ وزارت‌ معارف‌ شد. مدتی‌ وزیر مختار ایران‌ در بغداد بود تا این‌ که‌ به‌ تهران‌ احضار شد و کفالت‌ وزارت‌ اقتصاد ملی‌ را برعهده‌ گرفت‌. سپس،‌ وزیر مختار ایران‌ در برلین‌، رئیس‌ هیئت‌ اعزامی‌ ایران‌ در کمیسیون‌ اقتصادی‌ جهانی‌، وزیر مختار ایران‌ در عراق (‌۱۳۱۴‌ش)، و وزیر امور خارجه‌ (۱۳۱۵‌ش‌) در کابینۀ محمود جم‌ گردید. سمیعی‌ به‌ زبان‌های‌ انگلیسی‌، آلمانی‌ و فرانسه‌ تسلط‌ داشت‌.