سپهبدی ، انوشیروان (تهران ۱۲۶۷ـ۱۳۶۰ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

سِپَهبدی‌، انوشیروان‌ (تهران ۱۲۶۷ـ۱۳۶۰ش)

وزیر دورۀ محمدرضا شاه پهلوی. فرزند محمد اسماعیل‌ بود که در ۱۲۸۶ش به‌ استخدام‌ وزارت‌ امورخارجه‌ درآمد. در ۱۳۰۸ش به‌ سمت‌ وزیر مختار ایران‌ در بِرن‌ و نمایندگی‌ سازمان‌ ملل‌ منصوب‌ گردید و پس‌ از پایان‌ مأموریت‌ خود، به‌ تهران‌ بازگشت‌ و به‌ معاونت‌ وزارت‌ امورخارجه‌ رسید. سپس‌ وزیرمختار‌ ایران‌ در ایتالیا، سفیرکبیر‌ ایران‌ در شوروی‌ و سفیرکبیر‌ ایران‌ در ترکیه‌‌ شد. در ۱۳۲۴ش در کابینۀ‌ ابراهیم‌ حکیمی‌ و محسن‌ صدر به‌ سمت‌ وزیر امورخارجه‌ و در کابینۀ‌ احمد قوام‌ (بهمن‌ ۱۳۲۴) وزیر دادگستری‌ و وزیر امورخارجه‌ بود. سپهبدی،‌ به‌ هنگام‌ وزارت‌ دربار حکیم‌الملک‌، رئیس‌ تشریفات‌ سلطنتی‌ بود‌. سپس‌ از طرف‌ محمدرضا پهلوی‌ سناتور انتصابی‌ تهران‌ شد و تا مهر ۱۳۳۱ش در همین‌ سمت‌ باقی‌ ماند. پس‌ از آن،‌ سفیرکبیر ایران‌ در قاهره‌ و واتیکان‌ بود و در ۱۳۴۵ش بازنشسته‌ شد.