عبدالکریم دوم مرعشی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عبدالکریم دوم مرعشی ( -939ق)

والی مازندران (912ـ939ق)، از دودمان مرعشیان. فرزند عبدالله‌ بود و در زمان‌ حکومت‌ پدرش‌ به‌ عنوان‌ گروگان‌، در دربار سلطان‌ ابوسعید تیموری‌ به‌ سر می‌برد. پس‌ از مرگ‌ پدر (872 ق)، در حالی‌ که‌ چهار سال‌ بیشتر نداشت‌ با لشکری‌ از مازندران‌ که‌ همراه‌ ابوسعید تیموری‌ به‌ آذربایجان‌ رفته‌ بود، به‌ ساری‌ بازگشت‌ و به‌ کمک‌ سادات‌ پازواری‌ و والی‌ گیلان‌، زین‌العابدین‌ قاتل‌ پدر خود را عزل‌ و با نام عبدالکریم‌ دوم‌ بر تخت‌ فرمانروایی‌ مرعشیان‌ نشست‌. درگیری‌های‌ او با زین‌العابدین‌ تا زمان‌ مرگ‌ زین‌العابدین در 885ق ادامه‌ داشت‌ و حتی‌ یک‌ بار از مقابل‌ زین‌العابدین‌ به‌ اردوی‌ سلطان‌ حسن‌ بیک‌ تیموری‌ گریخت‌. حکومت‌ عبدالکریم‌ همزمان‌ با قدرت‌ یافتن‌ صفویه‌ در ایران‌ بود و او با تأیید شاهان‌ صفوی‌ به‌ حکومت‌ خود ادامه‌ داد.