عرفی تبریزی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عُرفی تبریزی (قرن ۱۰ق)

معروف به کمانگر، شاعر ایرانی. در عهد شاه‌‌طهماسب اول صفوی می‌زیسته و او را مدح فراوان گفته است. از آثارش: مثنوی گوی و چوگان که آن را به وزن گوی و چوگان عارفی هروی و به‌نام شاه طهماسب به نظم درآورده است.