عماره مروزی، ابومنصور (قرن ۴ و نیمه اول قرن ۵ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

عُمارۀ مَرْوَزی، اَبومَنصور (قرن ۴ و نیمۀ اول قرن ۵ق)
شاعر ایرانی. ستایشگر محمود غزنوی بود و قطعه‌ای نیز در سوک منتصر سامانی ـ آخرین امیر سامانی ـ سروده است. در ایجاد مضامین لطیف و تشبیهات بدیع توانا بود. از ابیات پراکندۀ او ۱۰۴ بیت در فرهنگ‌ها و تذکره‌ها به‌جا مانده است که ذوق سرشار و نازک‌اندیشی او در آن‌ها مشخص است.