یازجی، ناصیف (کفرشیما ۱۸۰۰ـ بیروت ۱۸۷۱)

یازِجی، ناصیف (کَفرشیما ۱۸۰۰ـ بیروت ۱۸۷۱)

يازِجي، ناصيف

ادیب و شاعر مارونی لبنانی. منشی بطریق کاتولیک یونانی، معلم مدرسۀ ملی باستانی، مدرسۀ بطریقی و کالج پروتستان سوری بود. در ۱۸۴۹، با پطرس بستانی و یوسف‌ الاسیر، در ترجمه‌ای جدید از کتاب مقدس، همکاری داشت و چندین سرودۀ مذهبی را به‌صورت منظوم به عربی ترجمه کرد. پانزده کتاب درسی در حوزه‌های گوناگون زبان، منطق و طب و نیز سه دیوان از او چاپ شده است. اما مهم‌ترین اثرش مجمع‌البحرین (۱۸۵۶) مشتمل بر ۶۰ مقاله است که مؤلف کوشیده است میان، سبک سنتی حریری و سبک نگارش معاصر پیوند برقرار کند. ناصیف ادیبی بزرگ بود و به تثبیت زبان عربی در لبنان کمک کرد. در احیای زبان عربی در قرن ۱۹ بسیار مؤثر بود.