نجم آبادی ، شیخ هادی (کرج ۱۲۵۰ـ تهران ۱۳۲۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نَجْم‌آبادی‌، شیخ‌هادی‌ (کرج ۱۲۵۰ـ تهران ۱۳۲۰ق)

نَجْم‌آبادي‌، شيخ‌هادي‌

مجتهد و مصلح ایرانی. اجداد او جمگی از عالمان بنام روزگار خود بودند. تحصیلات‌ خود را در نجف‌ تکمیل‌ کرد و پس‌ از مراجعت‌، به‌ تدریس‌ و امامت‌ جماعت‌ پرداخت‌. او ناشر‌ افکار آزادی‌خواهانه در میان‌ ایرانیان‌ بود و بیداری‌ افکار عمومی‌ را رمز موفقیت‌ آنان‌ دربرابر استبداد می‌پنداشت‌. خرافه‌، تقلید کورکورانه‌، و ترس‌ از انتقاد را عامل رکود فکری می‌دانست و به‌ استدلال‌ عقلی‌ باور داشت. نجم‌آبادی در کتاب‌ تحریرالعقلا کوشید تا اوضاع‌ اجتماعی‌ و سیاسی مسلمانان‌، به‌‌ویژه ایرانیان‌ روزگار خود، را بررسی‌ و تحلیل‌ کند و عوامل‌ انحطاط‌ و عقب‌ماندگی‌ آنان‌ را نشان‌ دهد. برخوردهای‌ نقادانۀ‌ شیخ‌ هادی‌ در قبال‌ باورهای‌ مذهبی‌ عمومی‌، سبب‌ تکفیر وی‌ از سوی‌ برخی‌ علما شد. مدفن‌ وی‌ در حسن‌آباد تهران‌ است‌.