نخجوان، محمد (۱۲۶۸ـ۱۳۵۴)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نَخْجوان، محمّد (۱۲۶۸ـ۱۳۵۴)

نَخْجوان، محمّد

نظامی ایرانی، از ۱۳۰۶ تا ۱۳۱۳ش رئیس ستاد ارتش، و از ۱۳۱۳ وزیر جنگ. پس از به‌پایان‌رساندن تحصیلات نظامی وارد قزاق‌خانه شد و درجات نظامی را تا درجۀ سپهبدی طی کرد. در ۱۲۹۵ با درجۀ سرتیپی رئیس ستاد دیویزیون قزاق شد و بعد تا ۱۳۰۰ رفته‌رفته درجۀ میرپنجی و امیرتومانی گرفت و به لقب امیرموثق مفتخر شد. در ۱۳۰۰ در ترکیبات جدید قشون درجۀ سرتیپی گرفت و به ریاست مدارس کل نظام منصوب شد و دانشکدۀ افسری و دبیرستان نظام را به سبک کشورهای اروپایی دایر کرد. بیشتر امرای ارتش از شاگردان او بودند. در ۱۳۱۳ در کابینۀ فروغی به وزارت جنگ رسید و رئیس دانشگاه جنگ شد. در ۱۳۲۷ به درجۀ سپهبدی ارتقا یافت و با تشکیل مجلس سنا در ۱۳۲۸، سناتور انتصابی و در ۱۳۳۱ استاندار خوزستان شد، اما از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به‌بعد سمتی به او داده نشد. از آثار اوست: جنگ بین‌الملل دوم؛ تاریخ جنگ ترکیه و یونان.