نصار، ناصیف

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نَصّار، ناصیف (لبنان ۱۹۴۰م - ) (Nassar, Nasif)

متفکر و فیلسوف لبنانی. تحصیلات دانشگاهی‌ خود را در دانشگاه لبنان آغاز کرد و تا دکترای فلسفه ادامه داد. از ۱۹۶۷م، به‌تدریس در چندین دانشگاه عربی و اروپایی پرداخت و در تأسیس انجمن عربی فلسفه، که مقر آن در عمان است، مشارکت ورزید. سال‌ها رئیس دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه لبنان بود. آثار فکری و فلسفی متعددی از او به‌چاپ رسیده است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از: راه استقلال فلسفی؛ اندیشۀ واقع‌گرای ابن خلدون؛ فلسفۀ در آوردگاه ایدئولوژی؛ ایدئولوژی در ترازوی نقد؛ مفهوم امت میان دین و تاریخ.