نفحهالروح

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نَفْحَةُالرّوح
(یا: نَفْحَةالرُّوحِ و تُحْفَة‌الفُتوح) از مُؤَیّدالدّین جَندی، رساله‌ای به فارسی، در عرفان. این کتاب از دو قسم و هر قسم از دو اصل و هر اصل از چند وصل تشکیل شده و در آن مباحثی از‌قبیل معرفت خداوند، توقیفی‌بودن و معانی اسماء حسنای او، معرفت‌ِ انسان کامل، اسرار وصول و جز آن بررسی شده است. در این میان، اصل دوم از قسم دوم، که بنابه تصریح خود جندی، خلاصۀ این کتاب و در حکمِ ذی‌المقدمۀ آن است، از اهمیت بیشتری برخوردار است. زبان کتاب چندان مبهم نیست، گرچه اصطلاحاتِ فراوان و نیز نثر موجز آن، زبان کتاب را از سادگی دور کرده‌ است. این رساله به تصحیح نجیب مایل هروی به‌چاپ رسیده است (۱۳۶۲ش).