پرچینه، محوطه باستانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پَرچینِه، محوّطۀ باستانی
گورستانی باستانی در ناحیۀ پُشتکوه لرستان. لوئی واندِنبِرگ، باستان‌شناس بلژیکی، آن را گورستانی بزرگ از عصر روستانشینی جدید یا دورۀ فرهنگی شوش الف معرفی کرده است. او ۱۵۶گور را در پرچینه کاوش کرد. گورهای پرچینه سنگ‌چین هستند و روی گور با سنگ‌های بزرگ پوشانده می‌شد. گورخفته را به‌شکل درازکش در کف گور می‌نهادند. تنوع اشیای درون گورهای پرچینه و کم‌و‌کیف آن‌ها نشانۀ یک جامعۀ طبقاتی است؛ حتی شماری از گورها فاقد اشیای تدفینی‌اند. از نظر واندنبرگ، مردمان پرچینه دامدارانی کوچ‌رو بودند که محل زندگی اصلی آن‌ها پرچینه نبود. آنان اقتصاد نسبتاً خودکفا داشتند.