کشف الرموز
کَشْفُ‌الرُّموز
کتابی به عربی، در فقه استدلالی امامیه تألیف حسن/محمدحسن بن ابی طالب یوسفی آبی، در ۶۷۶ق. شرحی بر کتاب المختصر النافع محقق حلی است. پس از خود محقق که المختصر را تا کتاب حج با نام المعتبر فی شرح‌المختصر شرح کرد، آبی نخستین شارح مختصر این اثر به‌شمار می‌رود و به‌همین سبب نیز به نام شارح المختصر آوازه یافته است. او که خود شاگرد محقق حلی بود، بسیاری از مباحث شرح خود را حضوری با استادش مطرح کرده است. از آراء معروف در این اثر، حرمت نماز جمعه در زمان غیبت است. کشف‌الرموز در دو جلد به‌چاپ رسیده است (قم، ۱۴۰۸ق).