ابن مسکویه، ابوعلی احمد ( ـ اصفهان ۴۲۱ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابوعلی احمد بن مسکویه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابوعلی احمد بن محمد بن یعقوب مُسکَوَیه رازی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=اصفهان ۴۲۱ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=فیلسوف، مورخ و ادیب|شغل و تخصص های دیگر=پزشک|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=تجارب‌الامم؛ طهارة‌الاعراق یا تهذیب الاخلاق؛ جاویدان خرد؛ الفوز‌الاصغر|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=تاریخ جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | {{جعبه زندگینامه|عنوان=ابوعلی احمد بن مسکویه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابوعلی احمد بن محمد بن یعقوب مُسکَوَیه رازی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=اصفهان ۴۲۱ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=فیلسوف، مورخ و ادیب|شغل و تخصص های دیگر=پزشک|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=تجارب‌الامم؛ طهارة‌الاعراق یا تهذیب الاخلاق؛ جاویدان خرد؛ الفوز‌الاصغر|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=تاریخ جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
ابن مُسْکَوَیه، ابوعلی احمد ( ـ اصفهان ۴۲۱ق)<br>(ابوعلی احمد بن محمد بن یعقوب مُسکَوَیه رازی؛ به عربی: مِسْکَوَیْه) فیلسوف، مورخ، پزشک و ادیب ایرانی. اهل مُشکویه از توابع [[ری، شهر|ری]] بود. پس از کسب مقدمات علوم عصر به خدمت ابن عمید راه یافت و خازن کتابخانۀ او در ری شد. در پس قتلِ ابن عمید رهسپار [[شیراز، شهر|شیراز]] گردید و به [[عضدالدوله دیلمی|عضدالدولۀ دیلمی]] پیوست و خازن بیت‌المال شد و در زمان جانشینی وی، [[صمصام الدوله دیلمی|صمصام‌الدوله]]، نیز بر مسند خود باقی ماند. وی در مجالس علمی آن زمان با [[ابن زرعه، ابوعلی عیسی (۳۳۱ـ۳۹۸ق)|ابن زرعه]]، [[یحیی بن عدی، ابوزکریا (۲۸۰ـ۳۶۴ق)|یحیی بن عدی]]، ابن خمار و دیگران شرکت می‌جست. گویا در همین دوران و پس از آن با [[ابوحیان توحیدی، علی بن محمد (ح ۳۱۰ـ ۴۱۴ق)|ابوحیان توحیدی]] پرسش و پاسخ‌هایی رد و بدل کرده که مجموعه‌ای از آن‌ها در ''الهوامل و الشوامل'' گرد آمده است. ملاقاتی جدلی و ناخوشایند نیز با [[ابن سینا، حسین بن عبدالله (خرمیثن ۳۷۰ـ همدان ۴۲۸)|ابن سینا]] داشته است. از آثارش: ''تجارب‌الامم''، نگاشته‌ای تاریخی؛ ''طهارة‌الاعراق'' یا ''تهذیب الاخلاق''، که اثری بسیار مهم در تبیین مبانی اخلاق به شیوۀ ارسطویی که همواره مورد توجه بوده است؛ ''جاویدان خرد''، مجموعه‌ای از اندرزهای بزرگان؛ ''الفوز‌الاصغر'' در بیان مبدأ و معاد.<br><!--11045200--> | ابن مُسْکَوَیه، ابوعلی احمد ( ـ اصفهان ۴۲۱ق)<br>(ابوعلی احمد بن محمد بن یعقوب مُسکَوَیه رازی؛ به عربی: مِسْکَوَیْه) فیلسوف، مورخ، پزشک و ادیب ایرانی. اهل مُشکویه از توابع [[ری، شهر باستانی|ری]] بود. پس از کسب مقدمات علوم عصر به خدمت ابن عمید راه یافت و خازن کتابخانۀ او در ری شد. در پس قتلِ ابن عمید رهسپار [[شیراز، شهر|شیراز]] گردید و به [[عضدالدوله دیلمی|عضدالدولۀ دیلمی]] پیوست و خازن بیت‌المال شد و در زمان جانشینی وی، [[صمصام الدوله دیلمی|صمصام‌الدوله]]، نیز بر مسند خود باقی ماند. وی در مجالس علمی آن زمان با [[ابن زرعه، ابوعلی عیسی (۳۳۱ـ۳۹۸ق)|ابن زرعه]]، [[یحیی بن عدی، ابوزکریا (۲۸۰ـ۳۶۴ق)|یحیی بن عدی]]، ابن خمار و دیگران شرکت می‌جست. گویا در همین دوران و پس از آن با [[ابوحیان توحیدی، علی بن محمد (ح ۳۱۰ـ ۴۱۴ق)|ابوحیان توحیدی]] پرسش و پاسخ‌هایی رد و بدل کرده که مجموعه‌ای از آن‌ها در ''الهوامل و الشوامل'' گرد آمده است. ملاقاتی جدلی و ناخوشایند نیز با [[ابن سینا، حسین بن عبدالله (خرمیثن ۳۷۰ـ همدان ۴۲۸)|ابن سینا]] داشته است. از آثارش: ''تجارب‌الامم''، نگاشته‌ای تاریخی؛ ''طهارة‌الاعراق'' یا ''تهذیب الاخلاق''، که اثری بسیار مهم در تبیین مبانی اخلاق به شیوۀ ارسطویی که همواره مورد توجه بوده است؛ ''جاویدان خرد''، مجموعه‌ای از اندرزهای بزرگان؛ ''الفوز‌الاصغر'' در بیان مبدأ و معاد.<br><!--11045200--> | ||
[[رده:آموزش و پرورش و اخلاق]] | [[رده:آموزش و پرورش و اخلاق]] | ||
[[رده:اخلاق]] | [[رده:اخلاق]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۲
| ابوعلی احمد بن مسکویه | |
|---|---|
| درگذشت | اصفهان ۴۲۱ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | فیلسوف، مورخ و ادیب |
| شغل و تخصص های دیگر | پزشک |
| آثار | تجارب‌الامم؛ طهارة‌الاعراق یا تهذیب الاخلاق؛ جاویدان خرد؛ الفوز‌الاصغر |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
ابن مُسْکَوَیه، ابوعلی احمد ( ـ اصفهان ۴۲۱ق)
(ابوعلی احمد بن محمد بن یعقوب مُسکَوَیه رازی؛ به عربی: مِسْکَوَیْه) فیلسوف، مورخ، پزشک و ادیب ایرانی. اهل مُشکویه از توابع ری بود. پس از کسب مقدمات علوم عصر به خدمت ابن عمید راه یافت و خازن کتابخانۀ او در ری شد. در پس قتلِ ابن عمید رهسپار شیراز گردید و به عضدالدولۀ دیلمی پیوست و خازن بیت‌المال شد و در زمان جانشینی وی، صمصام‌الدوله، نیز بر مسند خود باقی ماند. وی در مجالس علمی آن زمان با ابن زرعه، یحیی بن عدی، ابن خمار و دیگران شرکت می‌جست. گویا در همین دوران و پس از آن با ابوحیان توحیدی پرسش و پاسخ‌هایی رد و بدل کرده که مجموعه‌ای از آن‌ها در الهوامل و الشوامل گرد آمده است. ملاقاتی جدلی و ناخوشایند نیز با ابن سینا داشته است. از آثارش: تجارب‌الامم، نگاشته‌ای تاریخی؛ طهارة‌الاعراق یا تهذیب الاخلاق، که اثری بسیار مهم در تبیین مبانی اخلاق به شیوۀ ارسطویی که همواره مورد توجه بوده است؛ جاویدان خرد، مجموعه‌ای از اندرزهای بزرگان؛ الفوز‌الاصغر در بیان مبدأ و معاد.