ویدنگرن، گئو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\4' به '<!--4')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


ویدِنْگرِن، گِئو (۱۹۰۷ـ۱۹۹۶)(Widengren, Geo)<br>
ویدِنْگرِن، گِئو (۱۹۰۷ـ۱۹۹۶م)(Widengren, Geo)<br>


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =گیو ویدنگرن
|عنوان =گئو ویدنگرن
|نام =Geo Widengren
|نام =Geo Widengren
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۱۲: خط ۱۲:
|تاریخ مرگ=۱۹۹۶م
|تاریخ مرگ=۱۹۹۶م
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=سویدی
|ملیت=سوئدی
|محل زندگی=
|محل زندگی=
|تحصیلات و محل تحصیل= آموختن زبان های لاتین، سامی و ایرانی، آشورشناسی، فلسفه، تاریخ مذاهب و الهیات در دانشگاه های استکهلم، اوپسالا و کپنهاگ از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶
|تحصیلات و محل تحصیل= آموختن زبان‌های لاتین، سامی و ایرانی، آشورشناسی، فلسفه، تاریخ مذاهب و الهیات در دانشگاه‌های استکهلم، اوپسالا و کپنهاگ از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶م
| شغل و تخصص اصلی =ایران شناس
| شغل و تخصص اصلی =ایران‌شناس
|شغل و تخصص های دیگر=دین شناس
|شغل و تخصص های دیگر=دین‌شناس
|سبک =
|سبک =
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =استاد دانشگاه اوپسالا (۱۹۳۶ـ۱۹۷۳) و استاد مهمان در بسیاری از دانشگاه های معتبر جهان، رییس مجمع بین المللی تاریخ ادیان
|سمت =استاد دانشگاه اوپسالا (۱۹۳۶ـ۱۹۷۳م) و استاد مهمان در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر جهان، رئیس مجمع بین‌المللی تاریخ ادیان
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =ایمان به خدای متعال در ایران باستان (اوپسالا ـ لایپزیگ، ۱۹۳۸)؛ وهومن بزرگ و حواری خدا (اوپسالا، ۱۹۴۵)؛ مانی و تعلیمات او  (ترجمه فارسی: تهران، ۱۳۵۲ش)؛ پهلوی و فارسی نوین (بمبیی، ۱۹۶۴)؛ پژوهش درباره فیودالیسم ایرانی به فرانسه
|آثار =ایمان به خدای متعال در ایران باستان (اوپسالا ـ لایپزیگ، ۱۹۳۸)؛ وهومن بزرگ و حواری خدا (اوپسالا، ۱۹۴۵)؛ مانی و تعلیمات او  (ترجمه فارسی: تهران، ۱۳۵۲ش)؛ پهلوی و فارسی نوین (بمبئی، ۱۹۶۴)؛ پژوهش درباره فئودالیسم ایرانی به فرانسه
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =خاورشناسی
|گروه مقاله =خاورشناسی
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>ایران‌شناس و دین‌شناس سوئدی. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۷ در ارتش سوئد خدمت کرد. از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶ در دانشگاه‌های استکهلم، اوپسالا و کپنهاگ زبان‌های لاتین، سامی و ایرانی، آشورشناسی، فلسفه، تاریخ مذاهب و الهیات آموخت. استاد دانشگاه اوپسالا (۱۹۳۶ـ۱۹۷۳) و استاد مهمان در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر جهان بود و در رشتۀ تاریخ ادیان کهن و به‌ویژه در زبان ایران باستان و مانی‌شناسی استادی داشت. رئیس مجمع بین‌المللی تاریخ ادیان بود. از آثارش: ''ایمان به خدای متعال در ایران باستان'' (اوپسالا ـ لایپزیگ، ۱۹۳۸)؛ ''وهومن بزرگ و حواری خدا'' (اوپسالا، ۱۹۴۵)؛ ''مانی و تعلیمات او'' که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۵۲ش)؛ ''پهلوی و فارسی نوین'' (بمبئی، ۱۹۶۴)؛ ''پژوهش دربارۀ فئودالیسم ایرانی'' به فرانسه.</p>
}}<p>ایران‌شناس و دین‌شناس سوئدی. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۷م در ارتش سوئد خدمت کرد. از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶م در دانشگاه‌های استکهلم، اوپسالا و کپنهاگ زبان‌های لاتین، سامی و ایرانی، آشورشناسی، فلسفه، تاریخ مذاهب و الهیات آموخت. استاد دانشگاه اوپسالا (۱۹۳۶ـ۱۹۷۳م) و استاد مهمان در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر جهان بود و در رشتۀ تاریخ ادیان کهن و به‌ویژه در زبان ایران باستان و مانی‌شناسی استادی داشت. رئیس مجمع بین‌المللی تاریخ ادیان بود. از آثارش: ''ایمان به خدای متعال در ایران باستان'' (اوپسالا ـ لایپزیگ، ۱۹۳۸م)؛ ''وهومن بزرگ و حواری خدا'' (اوپسالا، ۱۹۴۵م)؛ ''مانی و تعلیمات او'' که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۵۲ش)؛ ''پهلوی و فارسی نوین'' (بمبئی، ۱۹۶۴م)؛ ''پژوهش دربارۀ فئودالیسم ایرانی'' به فرانسه.</p>
<br><!--40135200-->
<br><!--40135200-->
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:(خاورشناسی)ایران]]
[[رده:(خاورشناسی)ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۵۹

ویدِنْگرِن، گِئو (۱۹۰۷ـ۱۹۹۶م)(Widengren, Geo)

گئو ویدنگرن
Geo Widengren
زادروز ۱۹۰۷م
درگذشت ۱۹۹۶م
ملیت سوئدی
تحصیلات و محل تحصیل آموختن زبان‌های لاتین، سامی و ایرانی، آشورشناسی، فلسفه، تاریخ مذاهب و الهیات در دانشگاه‌های استکهلم، اوپسالا و کپنهاگ از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶م
شغل و تخصص اصلی ایران‌شناس
شغل و تخصص های دیگر دین‌شناس
سمت استاد دانشگاه اوپسالا (۱۹۳۶ـ۱۹۷۳م) و استاد مهمان در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر جهان، رئیس مجمع بین‌المللی تاریخ ادیان
آثار ایمان به خدای متعال در ایران باستان (اوپسالا ـ لایپزیگ، ۱۹۳۸)؛ وهومن بزرگ و حواری خدا (اوپسالا، ۱۹۴۵)؛ مانی و تعلیمات او  (ترجمه فارسی: تهران، ۱۳۵۲ش)؛ پهلوی و فارسی نوین (بمبئی، ۱۹۶۴)؛ پژوهش درباره فئودالیسم ایرانی به فرانسه
گروه مقاله خاورشناسی

ایران‌شناس و دین‌شناس سوئدی. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۷م در ارتش سوئد خدمت کرد. از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶م در دانشگاه‌های استکهلم، اوپسالا و کپنهاگ زبان‌های لاتین، سامی و ایرانی، آشورشناسی، فلسفه، تاریخ مذاهب و الهیات آموخت. استاد دانشگاه اوپسالا (۱۹۳۶ـ۱۹۷۳م) و استاد مهمان در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر جهان بود و در رشتۀ تاریخ ادیان کهن و به‌ویژه در زبان ایران باستان و مانی‌شناسی استادی داشت. رئیس مجمع بین‌المللی تاریخ ادیان بود. از آثارش: ایمان به خدای متعال در ایران باستان (اوپسالا ـ لایپزیگ، ۱۹۳۸م)؛ وهومن بزرگ و حواری خدا (اوپسالا، ۱۹۴۵م)؛ مانی و تعلیمات او که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۵۲ش)؛ پهلوی و فارسی نوین (بمبئی، ۱۹۶۴م)؛ پژوهش دربارۀ فئودالیسم ایرانی به فرانسه.