بحرالعلوم، محمد مهدی (کربلا ۱۱۵۵ـ نجف ۱۲۱۲ق): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =محمد مهدی بحر العلوم | |عنوان =محمد مهدی بحر العلوم | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}(با نام اصلی: سید محمد مهدی طباطبایی بروجردی، مشهور به بحرالعلوم) فقیه، عارف، مجتهد، و مرجع تقلید ایرانی در قرن 12ق، فرزند سید مرتضی (متوفی 1204ق). پدرش به همراه خانواده به عتبات مهاجرت کرد و او در کربلا به دنیا آمد. کودکی و نوجوانی اش را همان جا گذراند و تحصیلاتش را در زادگاهش آغاز کرد. در کربلا و نجف نزد پدر، وحید بهبهانی، شیخ یوسف بحرانی درس خواند و اجازه اجتهاد گرفت. حکمت و فلسفه را هم نزد میرزا ابوالقاسم مدرس آموخت. | }}[[پرونده:سید بحرالعلوم.jpg|بندانگشتی|محمد مهدی بحرالعلوم]] | ||
بَحرُالعُلوم، محمد مهدی (کربلا ۱۱۵۵ـ نجف ۱۲۱۲ق)<br> | |||
(با نام اصلی: سید محمد مهدی طباطبایی بروجردی، مشهور به بحرالعلوم) فقیه، عارف، مجتهد، و مرجع تقلید ایرانی در قرن 12ق، فرزند سید مرتضی (متوفی 1204ق). پدرش به همراه خانواده به عتبات مهاجرت کرد و او در کربلا به دنیا آمد. کودکی و نوجوانی اش را همان جا گذراند و تحصیلاتش را در زادگاهش آغاز کرد. در کربلا و نجف نزد پدر، وحید بهبهانی، شیخ یوسف بحرانی درس خواند و اجازه اجتهاد گرفت. حکمت و فلسفه را هم نزد میرزا ابوالقاسم مدرس آموخت. | |||
هفت سال در مشهد اقامت کرد و در همانجا میرزا محمدمهدی اصفهانی معروف به میرزا مهدی شهید، حکیم و عارف مشهور او را بهسبب وسعت دانشش «بحرالعلوم» خواند. وحید بهبهانی در پیری با مشورت او فتوا میداد. بحرالعلوم امور مذهبی پس از خود را بین شاگردانش تقسیم کرده بود. فتوا را به شیخ جعفر کاشفالغطا، امام جماعت مسجد هندی را به شیخ حسین نجفی، قضاوت را به شیخ شریف محییالدین، کتابت فقه را به محمد جواد عاملی سپرده و تدریس را خود بهعهده گرفته بود. از دیگر شاگردان او میتوان از: شیخ احمد نراقی، شیخ ابوعلی حائری، صاحب ''رجال''، شیخ اسدالله تستری، صاحب ''مقابس''، سید میرعلی طباطبایی، صاحب ریاض و سید محمد مجاهد، صاحب مناهل نام برد. دو سال در مکه و طائف فقه را براساس مذاهب چهارگانه اهل سنت تدریس کرد. | هفت سال در مشهد اقامت کرد و در همانجا میرزا محمدمهدی اصفهانی معروف به میرزا مهدی شهید، حکیم و عارف مشهور او را بهسبب وسعت دانشش «بحرالعلوم» خواند. وحید بهبهانی در پیری با مشورت او فتوا میداد. بحرالعلوم امور مذهبی پس از خود را بین شاگردانش تقسیم کرده بود. فتوا را به شیخ جعفر کاشفالغطا، امام جماعت مسجد هندی را به شیخ حسین نجفی، قضاوت را به شیخ شریف محییالدین، کتابت فقه را به محمد جواد عاملی سپرده و تدریس را خود بهعهده گرفته بود. از دیگر شاگردان او میتوان از: شیخ احمد نراقی، شیخ ابوعلی حائری، صاحب ''رجال''، شیخ اسدالله تستری، صاحب ''مقابس''، سید میرعلی طباطبایی، صاحب ریاض و سید محمد مجاهد، صاحب مناهل نام برد. دو سال در مکه و طائف فقه را براساس مذاهب چهارگانه اهل سنت تدریس کرد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۶
| محمد مهدی بحر العلوم | |
|---|---|
| زادروز |
کربلا ۱۱۵۵ق |
| درگذشت | نجف ۱۲۱۲ق |
| ملیت | ایرانی |
| نامهای دیگر | سید محمد مهدی طباطبایی بروجردی |
| شغل و تخصص اصلی | فقیه، مجتهد و مرجع تقلید |
| لقب | بحرالعلوم |
| سمت | تدریس فقه براساس مذاهب چهارگانه اهل سنت |
| نام اصلی | سید محمد مهدی طباطبایی بروجردی |
| آثار | مصابیح؛ الدره النجفیه (فقه منظوم)؛ مشکاه الهدایه؛ الفواید الرجالیه |
بَحرُالعُلوم، محمد مهدی (کربلا ۱۱۵۵ـ نجف ۱۲۱۲ق)
(با نام اصلی: سید محمد مهدی طباطبایی بروجردی، مشهور به بحرالعلوم) فقیه، عارف، مجتهد، و مرجع تقلید ایرانی در قرن 12ق، فرزند سید مرتضی (متوفی 1204ق). پدرش به همراه خانواده به عتبات مهاجرت کرد و او در کربلا به دنیا آمد. کودکی و نوجوانی اش را همان جا گذراند و تحصیلاتش را در زادگاهش آغاز کرد. در کربلا و نجف نزد پدر، وحید بهبهانی، شیخ یوسف بحرانی درس خواند و اجازه اجتهاد گرفت. حکمت و فلسفه را هم نزد میرزا ابوالقاسم مدرس آموخت.
هفت سال در مشهد اقامت کرد و در همانجا میرزا محمدمهدی اصفهانی معروف به میرزا مهدی شهید، حکیم و عارف مشهور او را بهسبب وسعت دانشش «بحرالعلوم» خواند. وحید بهبهانی در پیری با مشورت او فتوا میداد. بحرالعلوم امور مذهبی پس از خود را بین شاگردانش تقسیم کرده بود. فتوا را به شیخ جعفر کاشفالغطا، امام جماعت مسجد هندی را به شیخ حسین نجفی، قضاوت را به شیخ شریف محییالدین، کتابت فقه را به محمد جواد عاملی سپرده و تدریس را خود بهعهده گرفته بود. از دیگر شاگردان او میتوان از: شیخ احمد نراقی، شیخ ابوعلی حائری، صاحب رجال، شیخ اسدالله تستری، صاحب مقابس، سید میرعلی طباطبایی، صاحب ریاض و سید محمد مجاهد، صاحب مناهل نام برد. دو سال در مکه و طائف فقه را براساس مذاهب چهارگانه اهل سنت تدریس کرد.
بحرالعلوم دارای تألیفات ارزندهای در علوم مختلف است که برخی از آن ها عبارت اند از: مصابیح، کتابی ارزنده در فقه (در عبادات و معاملات)؛ الدُّرّةُالنَّجَفیة (فقه منظوم، مشتمل بر دو هزار بیت شعر که چندین بار تفسیر و شرح شده است)؛ مشکاةالهدایة؛ الفوائد الرجالیة، پیرامون علم شامخ رجال؛ تحفه الکلام فی تاریخ مکه و بیت الله الحرام؛ رسالۀ تحفة الملوک فی السیر و السلوک یا رساله سیر و سلوک؛ دیوان شعر، که بیش از ۱۰۰۰ بیت و بیشتر در مدح و رثای اهل بیت (ع) است. یکی از اشعارش، مجموعه دوازده قصیده دوازده بیتی است. او این اشعار را بر اساس قصیدۀ محتشم کاشانی سروده و این اشعار را به عربی ترجمه کرده است.
سید محمد مهدی طباطبایی از علمای مشهور امامیه و از نوادگان ملا محمدتقی مجلسی بود. او در ۲۴ رجب ۱۲۱۲ق در ۵۷ سالگی در نجف درگذشت و در کنار قبر شیخ طوسی نجف در مسجد طوسی به خاک سپرده شد.