لانگت ـ هیگینز، هیو کریستوفر (۱۹۲۳ـ ۲۰۰۴م): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


لانْگِت ـ هیگینز، هیو کریسْتوفِر (۱۹۲۳ـ ۲۰۰۴ )(Longuet-Higgins, Hugh Christopher)<br/> متخصص شیمی‌ نظری، اهل انگلستان. کاربرد آنالیزهای ریاضی بسیار دقیق، مخصوصاً مکانیک آماری<ref>statistical mechanics  
لانْگِت ـ هیگینز، هیو کریسْتوفِر (۱۹۲۳ـ ۲۰۰۴م)(Longuet-Higgins, Hugh Christopher)<br/> متخصص شیمی‌ نظری، اهل انگلستان. کاربرد آنالیزهای ریاضی بسیار دقیق، مخصوصاً مکانیک آماری<ref>statistical mechanics  
</ref> را در مسائل شیمی توسعه داد. در کِنت<ref>Kent  
</ref> را در مسائل شیمی توسعه داد. در کِنت<ref>Kent  
</ref> زاده شد و در آکسفورد درس خواند. از ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۴، استاد فیزیک نظری<ref>theoretical physics</ref> در کینگز کالج<ref> King’s College </ref> لندن بود. از ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۷، استاد شیمی نظری (محض)<ref>theoretical chemistry </ref> کیمبریج بود. سپس به دانشگاه ادینبورگ<ref>Edinburgh University </ref> رفت تا دربارۀ سیستم‌های داده‌پردازی و هوش مصنوعی مطالعه کند. او تصور می‌کرد این مطالعات بیشتر به بیولوژی<ref>biology </ref> نزدیک است تا فیزیک پزشکی<ref>physiochemical </ref>. در ۱۹۷۴، به دانشگاه ساسکس<ref>Sussex University </ref> رفت و به مطالعۀ مکانیسم‌های زبان و فهم موسیقی تعمیم داد. لانگت ـ هیگینز با موفقیت ساختار هیدریدهای بور<ref>boron hydrides</ref>&nbsp;و سپس، ساختار هیدرید بریلیوم<ref>beryllium hydride </ref> و وجود یون<ref>ion </ref>-(B<sub>۱۲</sub>H<sub>۱۲</sub>)<sub>۲</sub> را پیش‌بینی کرد. در ۱۹۴۷، نظریۀ اربیتالی مولکول‌های آلی مزدوج<ref>orbital theory of conjugated organic molecules </ref> را مطرح کرد و نتایجی را که به‌صورت تجربی ده‌ها سال شناخته شده بودند، از طرق نظری به‌دست آورد. چگونگی بیان خصوصیات سیستم‌های مزدوج<ref>conjugated systems</ref> را با نظریۀ اربیتال مولکولی، و با بررسی اربیتال‌های غیر پیوندی<ref> nonbonding orbital </ref> نشان داد. برای تشریح خصوصیات ترمودینامیکی<ref>thermodynamic properties</ref> مخلوط‌ها نظریه‌ای عرضه کرد که بعداً آن‌ را به محلول‌های پلیمری نیز تعمیم داد. خصوصیات نوری<ref> optical properties</ref> مولکول‌های مارپیچ<ref> helical molecules </ref> را بررسی کرد و در زمینۀ طیف الکترون<ref>electronic spectra</ref> نیز تحقیقاتی صورت داد. از ۱۹۵۴، از تکنیک‌های ریاضی برای پیشگویی مسائل شیمی محض استفاده می‌کرد. ازجمله پیش‌بینی کرد که سیلکوبوتادی‌ان<ref> cyclobutadiene</ref>، که همه مترصد ساخت آن بودند، به شکل لیگاند<ref> ligand </ref>ی متصل به فلز واسطه<ref>transition metal </ref> است. سه سال بعد این ترکیب با موفقیت تهیه شد. همچنین، نظریۀ گروه<ref>group theory </ref> را برای تعریف عناصر تقارن مولکول‌های غیر صلب<ref>elements of symmetry of nonrigid molecules</ref>، نظیر هیدرازین<ref> hydrazine </ref> (N<sub>۲</sub>H<sub>۴</sub>)، به‌کار بست و ترازهای کوانتومی<ref>quantum levels</ref> اختصاصی این مولکول را طبقه‌بندی کرد.
</ref> زاده شد و در آکسفورد درس خواند. از ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۴، استاد فیزیک نظری<ref>theoretical physics</ref> در کینگز کالج<ref> King’s College </ref> لندن بود. از ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۷، استاد شیمی نظری (محض)<ref>theoretical chemistry </ref> کیمبریج بود. سپس به دانشگاه ادینبورگ<ref>Edinburgh University </ref> رفت تا دربارۀ سیستم‌های داده‌پردازی و هوش مصنوعی مطالعه کند. او تصور می‌کرد این مطالعات بیشتر به بیولوژی<ref>biology </ref> نزدیک است تا فیزیک پزشکی<ref>physiochemical </ref>. در ۱۹۷۴، به دانشگاه ساسکس<ref>Sussex University </ref> رفت و به مطالعۀ مکانیسم‌های زبان و فهم موسیقی تعمیم داد. لانگت ـ هیگینز با موفقیت ساختار هیدریدهای بور<ref>boron hydrides</ref>&nbsp;و سپس، ساختار هیدرید بریلیوم<ref>beryllium hydride </ref> و وجود یون<ref>ion </ref>-(B<sub>۱۲</sub>H<sub>۱۲</sub>)<sub>۲</sub> را پیش‌بینی کرد. در ۱۹۴۷، نظریۀ اربیتالی مولکول‌های آلی مزدوج<ref>orbital theory of conjugated organic molecules </ref> را مطرح کرد و نتایجی را که به‌صورت تجربی ده‌ها سال شناخته شده بودند، از طرق نظری به‌دست آورد. چگونگی بیان خصوصیات سیستم‌های مزدوج<ref>conjugated systems</ref> را با نظریۀ اربیتال مولکولی، و با بررسی اربیتال‌های غیر پیوندی<ref> nonbonding orbital </ref> نشان داد. برای تشریح خصوصیات ترمودینامیکی<ref>thermodynamic properties</ref> مخلوط‌ها نظریه‌ای عرضه کرد که بعداً آن‌ را به محلول‌های پلیمری نیز تعمیم داد. خصوصیات نوری<ref> optical properties</ref> مولکول‌های مارپیچ<ref> helical molecules </ref> را بررسی کرد و در زمینۀ طیف الکترون<ref>electronic spectra</ref> نیز تحقیقاتی صورت داد. از ۱۹۵۴، از تکنیک‌های ریاضی برای پیشگویی مسائل شیمی محض استفاده می‌کرد. ازجمله پیش‌بینی کرد که سیلکوبوتادی‌ان<ref> cyclobutadiene</ref>، که همه مترصد ساخت آن بودند، به شکل لیگاند<ref> ligand </ref>ی متصل به فلز واسطه<ref>transition metal </ref> است. سه سال بعد این ترکیب با موفقیت تهیه شد. همچنین، نظریۀ گروه<ref>group theory </ref> را برای تعریف عناصر تقارن مولکول‌های غیر صلب<ref>elements of symmetry of nonrigid molecules</ref>، نظیر هیدرازین<ref> hydrazine </ref> (N<sub>۲</sub>H<sub>۴</sub>)، به‌کار بست و ترازهای کوانتومی<ref>quantum levels</ref> اختصاصی این مولکول را طبقه‌بندی کرد.

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۱۵

لانْگِت ـ هیگینز، هیو کریسْتوفِر (۱۹۲۳ـ ۲۰۰۴م)(Longuet-Higgins, Hugh Christopher)
متخصص شیمی‌ نظری، اهل انگلستان. کاربرد آنالیزهای ریاضی بسیار دقیق، مخصوصاً مکانیک آماری[۱] را در مسائل شیمی توسعه داد. در کِنت[۲] زاده شد و در آکسفورد درس خواند. از ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۴، استاد فیزیک نظری[۳] در کینگز کالج[۴] لندن بود. از ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۷، استاد شیمی نظری (محض)[۵] کیمبریج بود. سپس به دانشگاه ادینبورگ[۶] رفت تا دربارۀ سیستم‌های داده‌پردازی و هوش مصنوعی مطالعه کند. او تصور می‌کرد این مطالعات بیشتر به بیولوژی[۷] نزدیک است تا فیزیک پزشکی[۸]. در ۱۹۷۴، به دانشگاه ساسکس[۹] رفت و به مطالعۀ مکانیسم‌های زبان و فهم موسیقی تعمیم داد. لانگت ـ هیگینز با موفقیت ساختار هیدریدهای بور[۱۰] و سپس، ساختار هیدرید بریلیوم[۱۱] و وجود یون[۱۲]-(B۱۲H۱۲)۲ را پیش‌بینی کرد. در ۱۹۴۷، نظریۀ اربیتالی مولکول‌های آلی مزدوج[۱۳] را مطرح کرد و نتایجی را که به‌صورت تجربی ده‌ها سال شناخته شده بودند، از طرق نظری به‌دست آورد. چگونگی بیان خصوصیات سیستم‌های مزدوج[۱۴] را با نظریۀ اربیتال مولکولی، و با بررسی اربیتال‌های غیر پیوندی[۱۵] نشان داد. برای تشریح خصوصیات ترمودینامیکی[۱۶] مخلوط‌ها نظریه‌ای عرضه کرد که بعداً آن‌ را به محلول‌های پلیمری نیز تعمیم داد. خصوصیات نوری[۱۷] مولکول‌های مارپیچ[۱۸] را بررسی کرد و در زمینۀ طیف الکترون[۱۹] نیز تحقیقاتی صورت داد. از ۱۹۵۴، از تکنیک‌های ریاضی برای پیشگویی مسائل شیمی محض استفاده می‌کرد. ازجمله پیش‌بینی کرد که سیلکوبوتادی‌ان[۲۰]، که همه مترصد ساخت آن بودند، به شکل لیگاند[۲۱]ی متصل به فلز واسطه[۲۲] است. سه سال بعد این ترکیب با موفقیت تهیه شد. همچنین، نظریۀ گروه[۲۳] را برای تعریف عناصر تقارن مولکول‌های غیر صلب[۲۴]، نظیر هیدرازین[۲۵] (N۲H۴)، به‌کار بست و ترازهای کوانتومی[۲۶] اختصاصی این مولکول را طبقه‌بندی کرد.

 

  1. ↑ statistical mechanics
  2. ↑ Kent
  3. ↑ theoretical physics
  4. ↑ King’s College
  5. ↑ theoretical chemistry
  6. ↑ Edinburgh University
  7. ↑ biology
  8. ↑ physiochemical
  9. ↑ Sussex University
  10. ↑ boron hydrides
  11. ↑ beryllium hydride
  12. ↑ ion
  13. ↑ orbital theory of conjugated organic molecules
  14. ↑ conjugated systems
  15. ↑ nonbonding orbital
  16. ↑ thermodynamic properties
  17. ↑ optical properties
  18. ↑ helical molecules
  19. ↑ electronic spectra
  20. ↑ cyclobutadiene
  21. ↑ ligand
  22. ↑ transition metal
  23. ↑ group theory
  24. ↑ elements of symmetry of nonrigid molecules
  25. ↑ hydrazine
  26. ↑ quantum levels
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=لانگت_ـ_هیگینز،_هیو_کریستوفر_(۱۹۲۳ـ_۲۰۰۴م)&oldid=2010270374»