سرتنگه (سوادکوه): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سرتنگه (سوادکوه) (Sartangeh (Savadkuh | سرتنگه (سوادکوه) (Sartangeh (Savadkuh | ||
روستایی در دهستان راستوپی، بخش مرکزی شهرستان سوادکوه، استان مازندران. در فاصلۀ 20کیلومتری جنوب شرقی شهر پل سفید، 65کیلومتری جنوب شهر ساری، | روستایی در دهستان راستوپی، بخش مرکزی شهرستان سوادکوه، استان مازندران. در فاصلۀ 20کیلومتری جنوب شرقی شهر پل سفید، 65کیلومتری جنوب شهر ساری، 97کیلومتری جنوب دریای خزر، 150کیلومتری شرق شمالی تهران، و در ارتفاع 1,300متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی کوهستانی در ارتفاعات میانی البرز مرکزی است و از طری راه شوسه در جنوب به روستاهای شهرستان مهدیهشر (استان سمنان) و در شمال غرب به جادۀ فیروزکوه دسترسی دارد. کبیررود، از ریزابههای رودخانۀ تالار، در شرق آن به سمت شمال در جریان است. این آبادی که از چند خانۀ انگشتشمار تشکیل شده، دارای جمعیت فصلی است. امافت در شمال شرق و ملرد در شمال غرب، از آبادیهای نزدیک به آن هستند. | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سرتنگه کمتر از 3 خانوار بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و محصولاتشان گندم، برنج، گردو، و گیلاس است. مردم سرتنگه به زبان طبری (گویش سوادکوهی) سخن میگویند. | |||
---- | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:مازندران]] | [[رده:مازندران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۳۸
سرتنگه (سوادکوه) (Sartangeh (Savadkuh
روستایی در دهستان راستوپی، بخش مرکزی شهرستان سوادکوه، استان مازندران. در فاصلۀ 20کیلومتری جنوب شرقی شهر پل سفید، 65کیلومتری جنوب شهر ساری، 97کیلومتری جنوب دریای خزر، 150کیلومتری شرق شمالی تهران، و در ارتفاع 1,300متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی کوهستانی در ارتفاعات میانی البرز مرکزی است و از طری راه شوسه در جنوب به روستاهای شهرستان مهدیهشر (استان سمنان) و در شمال غرب به جادۀ فیروزکوه دسترسی دارد. کبیررود، از ریزابههای رودخانۀ تالار، در شرق آن به سمت شمال در جریان است. این آبادی که از چند خانۀ انگشتشمار تشکیل شده، دارای جمعیت فصلی است. امافت در شمال شرق و ملرد در شمال غرب، از آبادیهای نزدیک به آن هستند.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت سرتنگه کمتر از 3 خانوار بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری، و محصولاتشان گندم، برنج، گردو، و گیلاس است. مردم سرتنگه به زبان طبری (گویش سوادکوهی) سخن میگویند.