هنر، تاریخ: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:41125400-1.jpg|بندانگشتی|پرتره یوهان یوهان وینکلمان، اثر آنتون فون مارون ]] | |||
هنر، تاریخ (art history)<br/> مطالعۀ آثار هنری در گذر زمان. [[وینکلمان، یوهان یواخیم (۱۷۱۷ـ۱۷۶۸)|یوهان وینکلمان]]<ref>Johann Winckelmann</ref>، باستانشناس<ref>archaeologist </ref> آلمانی، مطالعۀ منظم و روشمند تاریخ هنر را در میانۀ قرن ۱۸م بنیاد گذاشت. با این وجود، این رشته هنگامی صورت مدوّن و دانشگاهی یافت که کرسی تاریخ هنر در ۱۸۴۴م در دانشگاه برلین<ref>Berlin University</ref> دایر شد. پژوهش تاریخ هنر، در پایان قرن ۱۹م، بر دو رهیافت اساسی استوار بود: رهیافت نخست، هنر را در پیوند با زمینۀ فرهنگی و اجتماعی آن بررسی میکرد ([[بورکهارت، یاکوب (۱۸۱۸ـ۱۸۹۷)|یاکوب بورکهارت]]<ref>Jacob Burckhardt </ref> و هیپولیت تن<ref>Hippolyte Taine</ref>)، و رهیافت دوم میکوشید آثار هنری را برپایۀ ویژگیهای «فرمی<ref>formal </ref>»، همچون رنگ، خط، و شکل تحلیل کند ([[ولفلین، هاینریش (۱۸۶۴ـ۱۹۴۵)|هاینریش وُلفلین]]<ref>Heinrich Wölfflin</ref>). رهیافت دیگری که بعدها مطرح شد، [[فرمالیسم]]<ref>formalism </ref> وُلفلین را مردود شمرد و بر «شمایلشناسی<ref>iconography </ref>»، یعنی بررسی معنای آثار هنری تأکید کرد ([[پانوفسکی، اروین (۱۸۹۲ـ۱۹۶۸)|اروین پانوفسکی]]<ref>Erwin Panofsky </ref> و اِمیل مال<ref>Emille Mâle</ref>). | هنر، تاریخ (art history)<br/> مطالعۀ آثار هنری در گذر زمان. [[وینکلمان، یوهان یواخیم (۱۷۱۷ـ۱۷۶۸)|یوهان وینکلمان]]<ref>Johann Winckelmann</ref>، باستانشناس<ref>archaeologist </ref> آلمانی، مطالعۀ منظم و روشمند تاریخ هنر را در میانۀ قرن ۱۸م بنیاد گذاشت. با این وجود، این رشته هنگامی صورت مدوّن و دانشگاهی یافت که کرسی تاریخ هنر در ۱۸۴۴م در دانشگاه برلین<ref>Berlin University</ref> دایر شد. پژوهش تاریخ هنر، در پایان قرن ۱۹م، بر دو رهیافت اساسی استوار بود: رهیافت نخست، هنر را در پیوند با زمینۀ فرهنگی و اجتماعی آن بررسی میکرد ([[بورکهارت، یاکوب (۱۸۱۸ـ۱۸۹۷)|یاکوب بورکهارت]]<ref>Jacob Burckhardt </ref> و هیپولیت تن<ref>Hippolyte Taine</ref>)، و رهیافت دوم میکوشید آثار هنری را برپایۀ ویژگیهای «فرمی<ref>formal </ref>»، همچون رنگ، خط، و شکل تحلیل کند ([[ولفلین، هاینریش (۱۸۶۴ـ۱۹۴۵)|هاینریش وُلفلین]]<ref>Heinrich Wölfflin</ref>). رهیافت دیگری که بعدها مطرح شد، [[فرمالیسم]]<ref>formalism </ref> وُلفلین را مردود شمرد و بر «شمایلشناسی<ref>iconography </ref>»، یعنی بررسی معنای آثار هنری تأکید کرد ([[پانوفسکی، اروین (۱۸۹۲ـ۱۹۶۸)|اروین پانوفسکی]]<ref>Erwin Panofsky </ref> و اِمیل مال<ref>Emille Mâle</ref>). | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۴۷
هنر، تاریخ (art history)
مطالعۀ آثار هنری در گذر زمان. یوهان وینکلمان[۱]، باستانشناس[۲] آلمانی، مطالعۀ منظم و روشمند تاریخ هنر را در میانۀ قرن ۱۸م بنیاد گذاشت. با این وجود، این رشته هنگامی صورت مدوّن و دانشگاهی یافت که کرسی تاریخ هنر در ۱۸۴۴م در دانشگاه برلین[۳] دایر شد. پژوهش تاریخ هنر، در پایان قرن ۱۹م، بر دو رهیافت اساسی استوار بود: رهیافت نخست، هنر را در پیوند با زمینۀ فرهنگی و اجتماعی آن بررسی میکرد (یاکوب بورکهارت[۴] و هیپولیت تن[۵])، و رهیافت دوم میکوشید آثار هنری را برپایۀ ویژگیهای «فرمی[۶]»، همچون رنگ، خط، و شکل تحلیل کند (هاینریش وُلفلین[۷]). رهیافت دیگری که بعدها مطرح شد، فرمالیسم[۸] وُلفلین را مردود شمرد و بر «شمایلشناسی[۹]»، یعنی بررسی معنای آثار هنری تأکید کرد (اروین پانوفسکی[۱۰] و اِمیل مال[۱۱]).