مهدوی، یحیی: تفاوت میان نسخهها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3') |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =یحیی مهدوی | |عنوان =یحیی مهدوی | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}استاد فلسفه، مصحح و مترجم ایرانی. فرزند محمدحسین امینالضرب بود. تحصیلات مقدماتی را نزد معلمان سَرخانه فراگرفت و پس از موفقیت در امتحانات متفرقۀ سیکل اول متوسطه به مدرسۀ دارالفنون رفت و دیپلم گرفت. سپس با ادامۀ تحصیلات خود در دارالمعلمین عالی و دریافت دانشنامۀ لیسانس به پاریس رفت و موفق به دریافت گواهینامههای تحصیلات عالی در زمینههای روانشناسی، آموزش و پرورش، فلسفۀ عمومی و منطق شد و بهمنظور پژوهش دربارۀ رسالۀ دکترای خود به ایران بازگشت. با آغاز جنگ جهانی دوم، شرایط بازگشت به فرانسه را نداشت و برای تدریس در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران و دانشسرای عالی دعوت شد و در اواخر ۱۳۱۹ش، با ارائۀ گواهینامههای معتبر، درجۀ دکترای وی به تصویب شورای عالی وزارت فرهنگ رسید و از ۱۳۲۰ش، با عنوان دانشیار در دانشگاه تهران به تدریس پرداخت و سالیان بسیار ریاست گروه فلسفه را بهعهده داشت. حقوق ماهیانۀ خود را برای چاپ کتاب و تشویق دانشجویان به دانشگاه تهران میبخشید. از تألیفات اوست: ''هفتاد مقاله'' (۱۳۶۹ش)؛ ''جامعهشناسی یا علمالاجتماع''، ''فهرست نسخههای خطی مصنفات ابن سینا'' (۱۳۳۳ش). از ترجمههای اوست: ''فلسفۀ عمومی یا مابعدالطبیعه''، پل فولکیه (۱۳۴۷ش)؛ ''بحث در مابعدالطبیعه'' (ژان وال، برندۀ جایزۀ کتاب سال)؛ ''هستیشناسی'' (۱۳۷۱ش). از تصحیحات اوست: ''مصنفات بابا افضل کاشانی''؛'' قصص قرآن مجید عتیق نیشابوری''. | }}مهدوی، یحیی (تهران ۱۲۸۷ـ سوئیس ۱۳۷۹ش)<br> | ||
[[پرونده: 38544800.jpg | بندانگشتی|مهدوي، يحيي]]استاد فلسفه، مصحح و مترجم ایرانی. فرزند محمدحسین امینالضرب بود. تحصیلات مقدماتی را نزد معلمان سَرخانه فراگرفت و پس از موفقیت در امتحانات متفرقۀ سیکل اول متوسطه به مدرسۀ دارالفنون رفت و دیپلم گرفت. سپس با ادامۀ تحصیلات خود در دارالمعلمین عالی و دریافت دانشنامۀ لیسانس به پاریس رفت و موفق به دریافت گواهینامههای تحصیلات عالی در زمینههای روانشناسی، آموزش و پرورش، فلسفۀ عمومی و منطق شد و بهمنظور پژوهش دربارۀ رسالۀ دکترای خود به ایران بازگشت. با آغاز جنگ جهانی دوم، شرایط بازگشت به فرانسه را نداشت و برای تدریس در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران و دانشسرای عالی دعوت شد و در اواخر ۱۳۱۹ش، با ارائۀ گواهینامههای معتبر، درجۀ دکترای وی به تصویب شورای عالی وزارت فرهنگ رسید و از ۱۳۲۰ش، با عنوان دانشیار در دانشگاه تهران به تدریس پرداخت و سالیان بسیار ریاست گروه فلسفه را بهعهده داشت. حقوق ماهیانۀ خود را برای چاپ کتاب و تشویق دانشجویان به دانشگاه تهران میبخشید. از تألیفات اوست: ''هفتاد مقاله'' (۱۳۶۹ش)؛ ''جامعهشناسی یا علمالاجتماع''، ''فهرست نسخههای خطی مصنفات ابن سینا'' (۱۳۳۳ش). از ترجمههای اوست: ''فلسفۀ عمومی یا مابعدالطبیعه''، پل فولکیه (۱۳۴۷ش)؛ ''بحث در مابعدالطبیعه'' (ژان وال، برندۀ جایزۀ کتاب سال)؛ ''هستیشناسی'' (۱۳۷۱ش). از تصحیحات اوست: ''مصنفات بابا افضل کاشانی''؛'' قصص قرآن مجید عتیق نیشابوری''. | |||
<br><!--38544800--> | <br><!--38544800--> | ||
[[رده:آموزش و پرورش و اخلاق]] | [[رده:آموزش و پرورش و اخلاق]] | ||
نسخهٔ ۲۲ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۵۹
| یحیی مهدوی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۲۸۷ش |
| درگذشت | سوییس ۱۳۷۹ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیلات عالی در زمینه های روان شناسی، آموزش و پرورش، فلسفه عمومی و منطق در فرانسه، گواهی دکتری از شورای عالی وزارت فرهنگ |
| شغل و تخصص اصلی | استاد فلسفه، مصحح و مترجم |
| سمت | استاد و رییس گروه فلسفه دانشگاه تهران |
| آثار | هفتاد مقاله (۱۳۶۹ش)؛ جامعه شناسی یا علم الاجتماع |
| گروه مقاله | آموزش و پرورش و اخلاق، زبان شناسی و ترجمه |
| خویشاوندان سرشناس | محمدحسین امین الضرب (پدر)، اصغر مهدوی (برادر) |
| جوایز و افتخارات | برنده جایزه کتاب سال |
مهدوی، یحیی (تهران ۱۲۸۷ـ سوئیس ۱۳۷۹ش)
استاد فلسفه، مصحح و مترجم ایرانی. فرزند محمدحسین امینالضرب بود. تحصیلات مقدماتی را نزد معلمان سَرخانه فراگرفت و پس از موفقیت در امتحانات متفرقۀ سیکل اول متوسطه به مدرسۀ دارالفنون رفت و دیپلم گرفت. سپس با ادامۀ تحصیلات خود در دارالمعلمین عالی و دریافت دانشنامۀ لیسانس به پاریس رفت و موفق به دریافت گواهینامههای تحصیلات عالی در زمینههای روانشناسی، آموزش و پرورش، فلسفۀ عمومی و منطق شد و بهمنظور پژوهش دربارۀ رسالۀ دکترای خود به ایران بازگشت. با آغاز جنگ جهانی دوم، شرایط بازگشت به فرانسه را نداشت و برای تدریس در دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران و دانشسرای عالی دعوت شد و در اواخر ۱۳۱۹ش، با ارائۀ گواهینامههای معتبر، درجۀ دکترای وی به تصویب شورای عالی وزارت فرهنگ رسید و از ۱۳۲۰ش، با عنوان دانشیار در دانشگاه تهران به تدریس پرداخت و سالیان بسیار ریاست گروه فلسفه را بهعهده داشت. حقوق ماهیانۀ خود را برای چاپ کتاب و تشویق دانشجویان به دانشگاه تهران میبخشید. از تألیفات اوست: هفتاد مقاله (۱۳۶۹ش)؛ جامعهشناسی یا علمالاجتماع، فهرست نسخههای خطی مصنفات ابن سینا (۱۳۳۳ش). از ترجمههای اوست: فلسفۀ عمومی یا مابعدالطبیعه، پل فولکیه (۱۳۴۷ش)؛ بحث در مابعدالطبیعه (ژان وال، برندۀ جایزۀ کتاب سال)؛ هستیشناسی (۱۳۷۱ش). از تصحیحات اوست: مصنفات بابا افضل کاشانی؛ قصص قرآن مجید عتیق نیشابوری.