کاوه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


کاوه‌ <br>
کاوه‌ <br>
<p>بنابر ''شاهنامۀ'' فردوسی، آهنگری‌ که‌ پس‌ از کشته‌شدن هفده پسرش برای‌ تغذیۀ‌ ماران‌ ضَحّاک‌، چون‌ نوبت‌ به‌ آخرین‌ پسر او رسید، بر ضحاک شورید و قیام مردمی‌ را رهبری کرد. ضحاک‌ پسر او را آزاد کرد و از موبدان‌ خواست‌ تا گواهی‌نامه‌ (محضری) فراهم‌ آورند که‌ او شاهی‌ مهربان‌ است‌. کاوه‌ این‌ گواهی‌ را درید و بر زمین‌ ریخت‌ و چرم‌ پیش‌بند آهنگری‌ خود بر سر نیزه‌ کرد و آن‌ را درفش‌ نهضت‌ خود قرار داد و مردم‌ را به‌ قیام‌ خواند و از آنان‌ خواست‌ تا پیرامونِ‌ فریدون‌ را بگیرند. کاوه، پس از پادشاهی فریدون، از نزدیکان او بود. چنان‌که در ترجمۀ ''تاریخ طَبَری'' آمده که فریدون ولایت اصفهان را به کاوه سپرد.</p>
<p>بنابر ''[[شاهنامه|شاهنامۀ]]'' [[فردوسی طوسی، ابوالقاسم (طوس ۳۲۹ـ ۴۱۷/۴۱۱ق)|فردوسی]]، آهنگری‌ که‌ پس‌ از کشته‌شدن هفده پسرش برای‌ تغذیۀ‌ ماران‌ [[ضحاک|ضَحّاک‌]]، چون‌ نوبت‌ به‌ آخرین‌ پسر او رسید، بر ضحاک شورید و قیام مردمی‌ را رهبری کرد. ضحاک‌ پسر او را آزاد کرد و از موبدان‌ خواست‌ تا گواهی‌نامه‌ (محضری) فراهم‌ آورند که‌ او شاهی‌ مهربان‌ است‌. کاوه‌ این‌ گواهی‌ را درید و بر زمین‌ ریخت‌ و چرم‌ پیش‌بند آهنگری‌ خود بر سر نیزه‌ کرد و آن‌ را درفش‌ نهضت‌ خود قرار داد و مردم‌ را به‌ قیام‌ خواند و از آنان‌ خواست‌ تا پیرامونِ‌ [[فریدون|فریدون‌]] را بگیرند. کاوه، پس از پادشاهی فریدون، از نزدیکان او بود. چنان‌که در ترجمۀ ''[[تاریخ طبری|تاریخ طَبَری]]'' آمده که فریدون ولایت اصفهان را به کاوه سپرد.</p>
<br><!--35132700-->
<br><!--35132700-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:مفاهیم، رویدادها و عناصر]]
[[رده:مفاهیم، رویدادها و عناصر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۱

کاوه‌

بنابر شاهنامۀ فردوسی، آهنگری‌ که‌ پس‌ از کشته‌شدن هفده پسرش برای‌ تغذیۀ‌ ماران‌ ضَحّاک‌، چون‌ نوبت‌ به‌ آخرین‌ پسر او رسید، بر ضحاک شورید و قیام مردمی‌ را رهبری کرد. ضحاک‌ پسر او را آزاد کرد و از موبدان‌ خواست‌ تا گواهی‌نامه‌ (محضری) فراهم‌ آورند که‌ او شاهی‌ مهربان‌ است‌. کاوه‌ این‌ گواهی‌ را درید و بر زمین‌ ریخت‌ و چرم‌ پیش‌بند آهنگری‌ خود بر سر نیزه‌ کرد و آن‌ را درفش‌ نهضت‌ خود قرار داد و مردم‌ را به‌ قیام‌ خواند و از آنان‌ خواست‌ تا پیرامونِ‌ فریدون‌ را بگیرند. کاوه، پس از پادشاهی فریدون، از نزدیکان او بود. چنان‌که در ترجمۀ تاریخ طَبَری آمده که فریدون ولایت اصفهان را به کاوه سپرد.