محمدعلی گلشن ابراهیمی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
}}محمدعلی گلشن ابراهیمى (کرمانشاه 1299ش- 22 مرداد 1380ش) | }}محمدعلی گلشن ابراهیمى (کرمانشاه 1299ش- 22 مرداد 1380ش) | ||
[[پرونده:گلشن ابراهیمى.jpg|بندانگشتی|محمدعلی گلشن ابراهیمى]] | |||
گلشن ابراهیمی، به عنوان محقق موسيقی 60 سال از عمر خود را صرف جمع‌آوری موسيقی ايران | پژوهشگر موسیقی و مجموعه‌دار ایرانی آثار موسیقیایی. در کودکی، به خاطر مخالفت پدرش از تحصیل و آموزش موسیقی بازماند. با این حال حین گذراندن تحصیلات دبیرستان به گردآورى صفحات موسیقى پرداخت. او پس از فراغت از تحصیل در یکى از دستگاه‌هاى دولتى مشغول به کار شد. در همین دوره برای آشنایی با موسیقی ایرانی مدتی نزد [[ابوالحسن صبا]] آموزش دید. | ||
گلشن ابراهیمی، به عنوان محقق موسيقی 60 سال از عمر خود را صرف جمع‌آوری موسيقی ايران کرد و صاحب آرشيو موسيقی بسيار ارزشمند و بزرگی از آثار تمامی نواحی ايران بود. او بيش‌تر از دوازده‌هزار ساعت کار موسيقی انجام داده که تمامی آن را به موزه‌ی موسيقی ايران اهدا کرده است. این گنجینه طبق وصیت او زیر نظر هیأت امنایى که انتخاب شده، و با همکارى فرزندان ارشدش در حال تکمیل شدن است. گلشن در سال 1367 به دنبال جراحى و سپس سکته‌ی مغزى، برای مدتی از کار و پژوهشش ماند، اما بعد از بهبودی تا آخرین روزهای زندگی‌اش همچنان به پژوهش در زمینه‌ی موسیقی ادامه داد. از او حدود 1000 مقاله درباره‌ی موسيقی ایران، در نشریات مختلف به چاپ رسيده است. | |||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۵
| محمدعلی گلشن ابراهیمی | |
|---|---|
| زادروز |
کرمانشاه 1299ش |
| درگذشت | 22 مرداد 1380ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | پژوهشگر موسیقی |
| شغل و تخصص های دیگر | مجموعه‌دار آثار موسیقیایی |
| گروه مقاله | موسیقی |
محمدعلی گلشن ابراهیمى (کرمانشاه 1299ش- 22 مرداد 1380ش)
پژوهشگر موسیقی و مجموعه‌دار ایرانی آثار موسیقیایی. در کودکی، به خاطر مخالفت پدرش از تحصیل و آموزش موسیقی بازماند. با این حال حین گذراندن تحصیلات دبیرستان به گردآورى صفحات موسیقى پرداخت. او پس از فراغت از تحصیل در یکى از دستگاه‌هاى دولتى مشغول به کار شد. در همین دوره برای آشنایی با موسیقی ایرانی مدتی نزد ابوالحسن صبا آموزش دید.
گلشن ابراهیمی، به عنوان محقق موسيقی 60 سال از عمر خود را صرف جمع‌آوری موسيقی ايران کرد و صاحب آرشيو موسيقی بسيار ارزشمند و بزرگی از آثار تمامی نواحی ايران بود. او بيش‌تر از دوازده‌هزار ساعت کار موسيقی انجام داده که تمامی آن را به موزه‌ی موسيقی ايران اهدا کرده است. این گنجینه طبق وصیت او زیر نظر هیأت امنایى که انتخاب شده، و با همکارى فرزندان ارشدش در حال تکمیل شدن است. گلشن در سال 1367 به دنبال جراحى و سپس سکته‌ی مغزى، برای مدتی از کار و پژوهشش ماند، اما بعد از بهبودی تا آخرین روزهای زندگی‌اش همچنان به پژوهش در زمینه‌ی موسیقی ادامه داد. از او حدود 1000 مقاله درباره‌ی موسيقی ایران، در نشریات مختلف به چاپ رسيده است.