نئل، لوئی اوژن فلیکس: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ نیل، لویی اوژن فلیکس (۱۹۰۴ـ۲۰۰۰) را به نیل، لوئی اوژن فلیکس منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | |||
|عنوان =لوئی اوژن فلیکس نئل | |||
|عنوان = | |||
|نام =Louis Eugene Felix Néel | |نام =Louis Eugene Felix Néel | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۱: | ||
|ملیت= فرانسوی | |ملیت= فرانسوی | ||
|محل زندگی= | |محل زندگی= | ||
|تحصیلات و محل تحصیل=دکترا از دانشسرای عالی استراسبورگ در | |تحصیلات و محل تحصیل=دکترا از دانشسرای عالی استراسبورگ در ۱۹۳۲م | ||
| شغل و تخصص اصلی =فیزیک دان | | شغل و تخصص اصلی =فیزیک دان | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر= | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
|سمت =استاد فیزیک دانشگاه استراسبورگ؛ استاد فیزیک دانشگاه گرونوبل؛ مدیر و | |سمت =استاد فیزیک دانشگاه استراسبورگ؛ استاد فیزیک دانشگاه گرونوبل؛ مدیر و رئیس مؤسسه پلی تکنیک گرونوبل؛ مدیر مؤسسه مطالعات هسته ای گرونوبل | ||
|جوایز و افتخارات =جایزه نوبل فیزیک (۱۹۷۰) | |جوایز و افتخارات =جایزه نوبل فیزیک (۱۹۷۰) | ||
|آثار = | |آثار = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}فیزیکدان فرانسوی. در ۱۹۷۰، بهسبب تحقیق در زمینۀ خواص مغناطیسی جامدات و پیشبینی وجود نوعی مغناطیس، با پادفِرومغناطیس<ref>antiferromagnetism | }}[[File:39242200.jpg|thumb|نِئل، لوئی اوژِن فِلیکْس]] | ||
نِئل، لوئی اوژِن فِلیکْس (۱۹۰۴ـ۲۰۰۰)(Néel, Louis Eugene Felix)<br/> | |||
فیزیکدان فرانسوی. در ۱۹۷۰، بهسبب تحقیق در زمینۀ خواص مغناطیسی جامدات و پیشبینی وجود نوعی مغناطیس، با پادفِرومغناطیس<ref>antiferromagnetism | |||
</ref>، به جایزۀ نوبل فیزیک دست یافت. در مواد پادفِرومغناطیسی، آهنرباهای مولکولی بهصورت یکدرمیان در جهتهای موازی قرار میگیرند و پذیرفتاری مغناطیسی<ref>magnetic susceptibility | </ref>، به جایزۀ نوبل فیزیک دست یافت. در مواد پادفِرومغناطیسی، آهنرباهای مولکولی بهصورت یکدرمیان در جهتهای موازی قرار میگیرند و پذیرفتاری مغناطیسی<ref>magnetic susceptibility | ||
</ref> بسیار کم آنها با دما افزایش مییابد. پذیرفتاری در بالاتر از دمای معینی، که اکنون به دمای نِئل<ref> Néel temperature </ref> معروف است، اُفت میکند و ماده پارامغناطیس میشود. این رفتار مواد پادفرومغناطیس در ۱۹۳۸ بهصورت تجربی تأیید شد. در ۱۹۴۷، نِئل خاطرنشان کرد که احتمالاً موادی وجود دارند که شدت میدان آهنرباهای مولکولیشان با هم مساوی نیست. این پدیده را فِریمغناطیس<ref>ferrimagnetism </ref> میگویند که در بعضی فریتها و آهنرباهای طبیعی دیده میشود. او خاصیت مغناطیسی بعضی از سنگها را نیز توضیح داد و از این راه توانست تاریخ گذشتۀ میدان مغناطیسی زمین را بررسی کند. نئل در لیون زاده شد و در ۱۹۳۲، از دانشسرای عالی استراسبورگ دکترا گرفت. در ۱۹۳۷، استاد فیزیک دانشگاه استراسبورگ شد. بعدها به دانشگاه گرونوبل<ref>Grenoble</ref> منتقل شد و تا ۱۹۷۶ استاد فیزیک آنجا بود. در ۱۹۵۴ به مدیریت، و در ۱۹۷۱ به ریاست مؤسسۀ پلیتکنیک گرونوبل<ref>Grenoble Polytechnic Institute</ref> رسید. در ۱۹۵۶، مدیر مؤسسۀ مطالعات هستهای گرونوبل<ref> Grenoble Institute of Nuclear Studies</ref> شد. | </ref> بسیار کم آنها با دما افزایش مییابد. پذیرفتاری در بالاتر از دمای معینی، که اکنون به دمای نِئل<ref> Néel temperature </ref> معروف است، اُفت میکند و ماده پارامغناطیس میشود. این رفتار مواد پادفرومغناطیس در ۱۹۳۸ بهصورت تجربی تأیید شد. در ۱۹۴۷، نِئل خاطرنشان کرد که احتمالاً موادی وجود دارند که شدت میدان آهنرباهای مولکولیشان با هم مساوی نیست. این پدیده را فِریمغناطیس<ref>ferrimagnetism </ref> میگویند که در بعضی فریتها و آهنرباهای طبیعی دیده میشود. او خاصیت مغناطیسی بعضی از سنگها را نیز توضیح داد و از این راه توانست تاریخ گذشتۀ میدان مغناطیسی زمین را بررسی کند. نئل در لیون زاده شد و در ۱۹۳۲، از دانشسرای عالی استراسبورگ دکترا گرفت. در ۱۹۳۷، استاد فیزیک دانشگاه استراسبورگ شد. بعدها به دانشگاه گرونوبل<ref>Grenoble</ref> منتقل شد و تا ۱۹۷۶ استاد فیزیک آنجا بود. در ۱۹۵۴ به مدیریت، و در ۱۹۷۱ به ریاست مؤسسۀ پلیتکنیک گرونوبل<ref>Grenoble Polytechnic Institute</ref> رسید. در ۱۹۵۶، مدیر مؤسسۀ مطالعات هستهای گرونوبل<ref> Grenoble Institute of Nuclear Studies</ref> شد. | ||
نسخهٔ ۱۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۱۲
| لوئی اوژن فلیکس نئل Louis Eugene Felix Néel | |
|---|---|
| زادروز |
لیون ۱۹۰۴م |
| درگذشت | ۲۰۰۰م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترا از دانشسرای عالی استراسبورگ در ۱۹۳۲م |
| شغل و تخصص اصلی | فیزیک دان |
| سمت | استاد فیزیک دانشگاه استراسبورگ؛ استاد فیزیک دانشگاه گرونوبل؛ مدیر و رئیس مؤسسه پلی تکنیک گرونوبل؛ مدیر مؤسسه مطالعات هسته ای گرونوبل |
| گروه مقاله | فیزیک و مکانیک |
| جوایز و افتخارات | جایزه نوبل فیزیک (۱۹۷۰) |
نِئل، لوئی اوژِن فِلیکْس (۱۹۰۴ـ۲۰۰۰)(Néel, Louis Eugene Felix)
فیزیکدان فرانسوی. در ۱۹۷۰، بهسبب تحقیق در زمینۀ خواص مغناطیسی جامدات و پیشبینی وجود نوعی مغناطیس، با پادفِرومغناطیس[۱]، به جایزۀ نوبل فیزیک دست یافت. در مواد پادفِرومغناطیسی، آهنرباهای مولکولی بهصورت یکدرمیان در جهتهای موازی قرار میگیرند و پذیرفتاری مغناطیسی[۲] بسیار کم آنها با دما افزایش مییابد. پذیرفتاری در بالاتر از دمای معینی، که اکنون به دمای نِئل[۳] معروف است، اُفت میکند و ماده پارامغناطیس میشود. این رفتار مواد پادفرومغناطیس در ۱۹۳۸ بهصورت تجربی تأیید شد. در ۱۹۴۷، نِئل خاطرنشان کرد که احتمالاً موادی وجود دارند که شدت میدان آهنرباهای مولکولیشان با هم مساوی نیست. این پدیده را فِریمغناطیس[۴] میگویند که در بعضی فریتها و آهنرباهای طبیعی دیده میشود. او خاصیت مغناطیسی بعضی از سنگها را نیز توضیح داد و از این راه توانست تاریخ گذشتۀ میدان مغناطیسی زمین را بررسی کند. نئل در لیون زاده شد و در ۱۹۳۲، از دانشسرای عالی استراسبورگ دکترا گرفت. در ۱۹۳۷، استاد فیزیک دانشگاه استراسبورگ شد. بعدها به دانشگاه گرونوبل[۵] منتقل شد و تا ۱۹۷۶ استاد فیزیک آنجا بود. در ۱۹۵۴ به مدیریت، و در ۱۹۷۱ به ریاست مؤسسۀ پلیتکنیک گرونوبل[۶] رسید. در ۱۹۵۶، مدیر مؤسسۀ مطالعات هستهای گرونوبل[۷] شد.