سید حسن حسینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
[[پرونده:2042148276.jpg|جایگزین=سیدحسن حسینی|بندانگشتی|سیدحسن حسینی]] | [[پرونده:2042148276.jpg|جایگزین=سیدحسن حسینی|بندانگشتی|سیدحسن حسینی]] | ||
سید حسن حسینی (تهران، 1 فروردین 1335- تهران، 9 فروردین 1383ش) | سید حسن حسینی (تهران، 1 فروردین 1335- تهران، 9 فروردین 1383ش) | ||
<p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">شاعر و پژوهشگر ادبیات. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و دبیرستان در تهران، در رشتهی علوم تغذیهی دانشگاه فردوسی مشهد به تحصیل پرداخت و در سال | <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">شاعر و پژوهشگر ادبیات. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و دبیرستان در تهران، در رشتهی علوم تغذیهی دانشگاه فردوسی مشهد به تحصیل پرداخت و در سال 1358ش با دریافت مدرک کارشناسی از این دانشگاه فارغالتحصیل شد. حسینی از اولین اشخاصی است که در کنار کسانی چون [[آوینی، سید مرتضی (شهرری ۱۳۲۶ـ۱۳۷۲ش)|مرتضی آوینی]]، [[مخملباف، محسن|محسن مخملباف]]، قیصر امینپور و چندتن دیگر در حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی به فعالیتهای هنری پرداختند. در سال 1369ش در مقطع دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه آزاد فارغالتحصیل شد و همزمان به تدریس در مراکز مختلف علمی پرداخت. از فعالیتهای مهم حسینی میتوان به تأسیس «دفتر شعر جوان» به همراهی قیصر امینپور و [[عبدالملکیان، محمدرضا|محمدرضا عبدالملکیان]] اشاره کرد. شروع فعالیت ادبی حسینی از اوائل دههی 1350ش و با نشریات ادبی بوده است. او به خاطر شعرهای انقلابی و آیینیاش مشهور است و در آثارش عموماً به مضامین و حوادث دینی (خاصه ماجرای عاشورا) نگاهی نو دارد. زبان آثار او (چه نظم و چه نثر) زبانی فاخر است که گاه به گاه از طنز هم بهره میبرد. حسینی عمدتا در قالبهایی چون غزل، مثنوی، رباعی، نیمایی و شعر سپید شعر سروده است. او به دنبال سکتهی قلبی، در بیمارستان بوعلی تهران درگذشت. حسینی به زبان عربی تسلط کامل داشت. تقدیر در چهارمین همایش چهرههای ماندگار (۱۳۸۳ش) و همچنین دریافت جایزهی ادبی [[نیما یوشیج]] در سال 1368ش از افتخارات اوست.</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">'''کتابشناسی'''</p> <p style="text-align: justify;">''همصدا با حلق اسماعیل'' (مجموعه شعر- حوزه هنری، 1363ش)؛ ''برادهها'' (مجموعه نثر ادبی- برگ، 1365ش)؛ ''بیدل، سپهری و سبک هندی ''(پژوهش ادبی- سروش، 1367ش)؛ ''گنجشک و جبرییل'' (مجموعه شعر- افق، 1371ش)؛ ''مشت در نمای درشت: معانی و بیان در ادبیات و سینما'' (سروش، 1379ش)؛ ''حمام روح'' (ترجمهی مجموعهای از نظم و نثرهای جبران خلیل جبران- سوره مهر، 1364ش)؛ ''نگاهی به خویش'' (مصاحبه با شاعران و نویسندگان معاصر عرب، همراه با موسی بیدج- سروش، 1380ش)؛ ''گزیده شعر جنگ و دفاع مقدس'' (گردآوری- سوره مهر، 1381ش)؛ ''نوشداروی طرح ژنریک'' (شعر طنز- سوره مهر، 1385ش)؛ ''طلسم سنگ'' (نثرهای عاشورایی- سوره مهر، 1385ش)؛ ''از شرابههای روسری مادرم'' (مجموعه شعر- انجمن شاعران ایران، 1386ش)؛ ''سفرنامهی گردباد'' (مجموعه شعر- انجمن شاعران ایران، 1386ش)؛ ''در ملکوت سکوت'' (مجموعه شعر-انجمن شاعران ایران، 1385ش) و ''شقایقنامه'' (مجموعه شعر- طرح آینده، 1386ش).</p> <p style="text-align: justify;"> </p> <p style="text-align: justify;">منبع:</p> | ||
*[http://www.shereheyat.ir/creator/سیدحسن-حسینی http://yon.ir/1oJU1] | *[http://www.shereheyat.ir/creator/سیدحسن-حسینی http://yon.ir/1oJU1] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۰۲
| سید حسن حسینی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1 فروردین 1335ش |
| درگذشت | تهران 9 فروردین 1383ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای زبان و ادبیات فارسی |
| شغل و تخصص اصلی | شاعر |
| شغل و تخصص های دیگر | پژوهشگر ادبیات |
| آثار | همصدا با حلق اسماعیل (مجموعه شعر- حوزه هنری، 1363)؛ برادهها (مجموعه نثر ادبی- برگ، 1365) |
| گروه مقاله | ادبیات فارسی |
| جوایز و افتخارات | جایزهی ادبی نیما یوشیج (1368) |
سید حسن حسینی (تهران، 1 فروردین 1335- تهران، 9 فروردین 1383ش)
شاعر و پژوهشگر ادبیات. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و دبیرستان در تهران، در رشتهی علوم تغذیهی دانشگاه فردوسی مشهد به تحصیل پرداخت و در سال 1358ش با دریافت مدرک کارشناسی از این دانشگاه فارغالتحصیل شد. حسینی از اولین اشخاصی است که در کنار کسانی چون مرتضی آوینی، محسن مخملباف، قیصر امینپور و چندتن دیگر در حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی به فعالیتهای هنری پرداختند. در سال 1369ش در مقطع دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه آزاد فارغالتحصیل شد و همزمان به تدریس در مراکز مختلف علمی پرداخت. از فعالیتهای مهم حسینی میتوان به تأسیس «دفتر شعر جوان» به همراهی قیصر امینپور و محمدرضا عبدالملکیان اشاره کرد. شروع فعالیت ادبی حسینی از اوائل دههی 1350ش و با نشریات ادبی بوده است. او به خاطر شعرهای انقلابی و آیینیاش مشهور است و در آثارش عموماً به مضامین و حوادث دینی (خاصه ماجرای عاشورا) نگاهی نو دارد. زبان آثار او (چه نظم و چه نثر) زبانی فاخر است که گاه به گاه از طنز هم بهره میبرد. حسینی عمدتا در قالبهایی چون غزل، مثنوی، رباعی، نیمایی و شعر سپید شعر سروده است. او به دنبال سکتهی قلبی، در بیمارستان بوعلی تهران درگذشت. حسینی به زبان عربی تسلط کامل داشت. تقدیر در چهارمین همایش چهرههای ماندگار (۱۳۸۳ش) و همچنین دریافت جایزهی ادبی نیما یوشیج در سال 1368ش از افتخارات اوست.
کتابشناسی
همصدا با حلق اسماعیل (مجموعه شعر- حوزه هنری، 1363ش)؛ برادهها (مجموعه نثر ادبی- برگ، 1365ش)؛ بیدل، سپهری و سبک هندی (پژوهش ادبی- سروش، 1367ش)؛ گنجشک و جبرییل (مجموعه شعر- افق، 1371ش)؛ مشت در نمای درشت: معانی و بیان در ادبیات و سینما (سروش، 1379ش)؛ حمام روح (ترجمهی مجموعهای از نظم و نثرهای جبران خلیل جبران- سوره مهر، 1364ش)؛ نگاهی به خویش (مصاحبه با شاعران و نویسندگان معاصر عرب، همراه با موسی بیدج- سروش، 1380ش)؛ گزیده شعر جنگ و دفاع مقدس (گردآوری- سوره مهر، 1381ش)؛ نوشداروی طرح ژنریک (شعر طنز- سوره مهر، 1385ش)؛ طلسم سنگ (نثرهای عاشورایی- سوره مهر، 1385ش)؛ از شرابههای روسری مادرم (مجموعه شعر- انجمن شاعران ایران، 1386ش)؛ سفرنامهی گردباد (مجموعه شعر- انجمن شاعران ایران، 1386ش)؛ در ملکوت سکوت (مجموعه شعر-انجمن شاعران ایران، 1385ش) و شقایقنامه (مجموعه شعر- طرح آینده، 1386ش).
منبع: