ایوانف، میخائیل (۱۸۴۹ـ۱۹۲۷م): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ایوانُف، میخائیل (۱۸۴۹ـ۱۹۲۷ | {{جعبه زندگینامه|عنوان=میخائیل ایوانف|نام=Mikhail Ivanov|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۸۴۹م|تاریخ مرگ=۱۹۲۷م|دوره زندگی=|ملیت=روس|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=کنسرواتوار مسکو|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز و منتقد|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=اپراهای ضیافت پوتِمکین (۱۹۰۲)، زاباوا پوتیاتیشنا (۱۸۹۹)، زن مغرور، و وای بر خردمندان؛ بالۀ باکرۀ معبد وِستا(۱۸۸۸)؛ رکویِم؛ سمفونی؛ پرولوگِ سمفونیکساوونارولا؛ سوییت دهاتی|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}ایوانُف، میخائیل (۱۸۴۹ـ۱۹۲۷) | ||
آهنگ‌ساز و منتقد روس. زیرنظر چایکوفسکی<ref>Tchaikovsky</ref> | (Ivanov, Mikhail) | ||
آهنگ‌ساز و منتقد روس. زیرنظر [[چایکوفسکی، پیوتر ایلیچ (۱۸۴۰ـ۱۸۹۳)|چایکوفسکی]]<ref>Tchaikovsky</ref> و دیگران در کنسرواتوار مسکو<ref>Moscow Conservatory</ref> تحصیل کرد و از ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۶ بیشتر در [[رم (نیویورک)|رم]] بود، و پس از آن منتقد موسیقی مجلۀ ''ناوایه ورِمیا<ref>Novoie Vermya</ref>'' شد. ازجمله آثار اوست: اپراهای ''ضیافت پوتِمکین<ref>Potemkin's Feast </ref>'' (۱۹۰۲)، ''زاباوا پوتیاتیشنا<ref>Zabava Putiatishna</ref>'' (۱۸۹۹)، ''زن مغرور<ref>The Proud Woman</ref>''، و ''وای بر خردمندان<ref>Woe to the Wise</ref>''؛ بالۀ ''باکرۀ معبد وِستا<ref>The Vestal Virgin</ref>''(۱۸۸۸)؛ رکویِم؛ سمفونی؛ پرولوگِ سمفونی ک''ساوونارولا<ref>Savonarola </ref>''؛ ''سوییت دهاتی<ref>Suite champêtre</ref>'' برای ارکستر؛ قطعه‌های پیانویی؛ ترانه‌ها. | |||
| | ||
---- | ----<references /> | ||
[[رده:موسیقی]] | |||
[[ | [[رده:کلاسیک جهان]] | ||
نسخهٔ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۸
| میخائیل ایوانف Mikhail Ivanov | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۹م |
| درگذشت | ۱۹۲۷م |
| ملیت | روس |
| تحصیلات و محل تحصیل | کنسرواتوار مسکو |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز و منتقد |
| آثار | اپراهای ضیافت پوتِمکین (۱۹۰۲)، زاباوا پوتیاتیشنا (۱۸۹۹)، زن مغرور، و وای بر خردمندان؛ بالۀ باکرۀ معبد وِستا(۱۸۸۸)؛ رکویِم؛ سمفونی؛ پرولوگِ سمفونیکساوونارولا؛ سوییت دهاتی |
| گروه مقاله | موسیقی |
ایوانُف، میخائیل (۱۸۴۹ـ۱۹۲۷)
(Ivanov, Mikhail)
آهنگ‌ساز و منتقد روس. زیرنظر چایکوفسکی[۱] و دیگران در کنسرواتوار مسکو[۲] تحصیل کرد و از ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۶ بیشتر در رم بود، و پس از آن منتقد موسیقی مجلۀ ناوایه ورِمیا[۳] شد. ازجمله آثار اوست: اپراهای ضیافت پوتِمکین[۴] (۱۹۰۲)، زاباوا پوتیاتیشنا[۵] (۱۸۹۹)، زن مغرور[۶]، و وای بر خردمندان[۷]؛ بالۀ باکرۀ معبد وِستا[۸](۱۸۸۸)؛ رکویِم؛ سمفونی؛ پرولوگِ سمفونی کساوونارولا[۹]؛ سوییت دهاتی[۱۰] برای ارکستر؛ قطعه‌های پیانویی؛ ترانه‌ها.