رامبرانت، هارمنس وان راین (۱۶۰۶ـ۱۶۶۹): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=۱۶۰۶م | |زادروز=۱۶۰۶م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=آمستردام۱۶۶۹م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=هلندی | |ملیت=هلندی | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|سمت = | |سمت = | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =فیلسوف (نگارخانه ملی لندن) ؛ نمایندگان صنف بزازی و عروس یهود (موزه ملی، آمستردام) | |آثار =فیلسوف (نگارخانه ملی لندن) ؛ نمایندگان صنف بزازی و عروس یهود (موزه ملی، آمستردام)، گروهان شبه‌نظامی سروان فرانس بانینگ کوک و ستوان ویلم وان رویتنبورخ، زن زناکار | ||
|خویشاوندان سرشناس = | |خویشاوندان سرشناس = | ||
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان | |گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:22034000-3.jpg|بندانگشتی|عروس یهود اثر هارمنس وان راین رامبرانت]] | |||
رامبرانت، هارمنس وان راین (۱۶۰۶ـ۱۶۶۹م)(Rembrandt, Harmensz van Rijn)<br /> [[File:22034000.jpg|thumb|پرتره رامبرانت (1660م)]] نقاش و باسمه‌کار<ref>etcher </ref> هلندی. از پرکارترین و برجسته‌ترین هنرمندان اروپای قرن ۱۷م بود. بین سال‌های ۱۶۲۹ و ۱۶۶۹م نزدیک به ۶۰ تکچهرۀ نافذ از خویش کشید. مضامین دینی هم نقاشی می‌کرد؛ و قریب ۳۰۰ چاپنقش تیزابی<ref>etching</ref> پدید آورد. از گروه‌چهره‌های نظرگیرش، ''درس کالبدشناسی دکتر تولپ''<ref> ''The Anatomy Lesson of Dr Tulp''</ref> (۱۶۳۲م؛ موزه [[لاهه]]<ref> Mauritshuis, The Hague</ref>)، و ''کشیک شب''<ref> ''The Night Watch''</ref> (۱۶۴۲م؛ موزۀ ملی، [[آمستردام]]<ref> Rijksmuseum, Amsterdam</ref>) درخور ذکرند. رامبرانت پسر چهارم آسیابانی توانگر بود. در ۱۶۲۰م مدت کوتاهی در دانشگاه [[لیدن]]<ref> Leiden University</ref> درس خواند، سپس سه سال در کارگاه یان وان سواننبورخ<ref> Jan van Swanenburgh</ref> در لیدن<ref> Leiden </ref> به‌کار پرداخت، و نزدیک شش ماه نیز در آمستردام شاگرد [[لاستمان، پیتر (۱۵۸۳ـ۱۶۳۳)|پیتر لاستمان]]<ref>Pieter Lastman</ref> بود. از رهگذر این دو نقاش، به‌ویژه لاستمان، و دیگر معاصرانش، همچون [[هونتهورست، خریت وان (۱۵۹۰ـ۱۶۵۶)|هونتهورست]]<ref> Honthorst</ref>، که به [[ایتالیا]] سفر کرده بودند، پرداخت نمایشی سایه‌روشن برگرفته از [[کاراوادجو، میکل آنجلو (۱۵۷۳ـ۱۶۱۰)|کاراوادجو]] را آموخت؛ این ویژگی در یکی از نخستین آثارش با نام ''فیلسوف''<ref>'' The Philosopher''</ref> ([[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref> National Gallery, London</ref>) تجسّم یافته است. در ۱۶۳۱م در آمستردام سکونت گزید، و دَه سال را با توفیق سپری کرد. در ۱۶۳۴م با ساسکیا وان اُیلمبورخ<ref> Saskia van Uylenburgh</ref> ازدواج کرد، دختری از خانواده‌ای ثروتمند، که محور زندگی و هنر او شد. ''تکچهرۀ خود هنرمند''<ref> Self-Portrait</ref> او با ساسکیا پرده‌ای سرشار از سرور است. ساسکیا را در نقش‌های مختلف دیگری نیز تصویر کرد. از طریق تک‌چهره‌سازی ثروتی به‌هم رساند، و آن را خرج تجمّلات شخصی و گردآوری آثار هنری کرد. در ۱۶۴۲م بخت از او رو برتافت. ساسکیا درگذشت و گروه چهرۀ ''کشیک شب'' (که نام کامل آن ''گروهان شبه‌نظامی سروان فرانس بانینگ کوک و ستوان ویلم وان رویتنبورخ''<ref> ''The Militia Company of Captain Frans Banning Cocq and Lieutenant Willem van Ruytenburch''</ref> بود) شروع کاهش محبوبیت او شد؛ این تابلو آرایشی نامتعارف داشت و برخلاف میل سفارش‌دهندگانش، اشخاصِ تصویرشده، اهمیت یکسانی نداشتند. رامبرانت ورشکسته شد، و خدمتکار خانه‌اش، هندریکیه استوفلس<ref> Hendrickje Stoffels</ref>، مراقبت از او و پسرش تیتوس<ref> Titus</ref> را برعهده گرفت، و مدل او هم شد؛ و رامبرانت، پرتلاش، همچنان به‌کار خود ادامه داد. معنویت آثارش فزونی گرفت، و تابلوهایی همچون ''نمایندگان صنف بزّازی''<ref> ''The Syndics of the Cloth Guild''</ref>، و ''عروس یهود''<ref> ''The Jewish Bride''</ref> (موزۀ ملی، آمستردام) را آفرید که از شاهکارهای متأخر اوست. شاگردان بسیاری داشت؛ ازجمله خرارت دوئو<ref> Gerard Dou </ref> و [[فابریتسیوس، کارل (۱۶۲۲ـ۱۶۵۴)|کارل فابریتسیوس]]<ref>Carel Fabritius</ref>. رامبرانت در وسترکرک<ref> Wester Kerk</ref>، آمستردام، به‌خاک سپرده شد؛ خانه‌اش اکنون موزۀ آثار اوست. بیش از ۶۰۰ نقاشی، و نزدیک به ۲هزار طراحی از رامبرانت برجا مانده است؛ برخلاف بیشتر معاصرانش که در زمینه‌های نسبتاً محدودی کار می‌کردند، تقریباً هر نوع موضوعی را به‌تصویر کشیده است. خودنگاری‌هایش، از جوانی تا پیری، تحلیلی است در چهرۀ ظاهری و حالات ذهنی او، که در سال‌های آخر عمر به‌راستی تأثرانگیزند؛ به‌طور کلی رامبرانت در بازنمایی سالخوردگان ذکاوت خاصّی داشت. در منظره‌پردازی (با گرفتن سرنخ‌هایی از [[سخرس، هرکولس (ح ۱۵۸۹ـ۱۶۳۸)|هرکولس سخرس]]<ref> Hercules Seghers</ref> و وان خوئی‌یِن<ref> van Goyen</ref>) آثار باشکوهی خلق کرد؛ همچون ''پل سنگی''<ref> ''The Stone Bridge''</ref> (موزۀ ملی، آمستردام). در مضامین دینی، ازجمله در تابلوی ''زن زناکار''<ref> ''The Woman Taken in Adultery''</ref> (نگارخانۀ ملی، لندن)، از شکوه نمایشی، با پیکرهای کوچک و پس‌زمینۀ پهناور، تا بازنمایی تعابیر عمیق انسانی از داستان‌های مسیحی پیش رفت. سازوکارهای رامبرانت پاسخگوی اندیشه‌های اویند. با رنگ‌گذاری ضخیم<ref> impasto </ref> در نقاشی‌های رنگِ روغنی‌اش، حیات و حجم را باز‌می‌نماید. در بسیاری از چاپنقش‌های تیزابی و طراحی‌هایش، توانایی دیگری تجلّی یافته است: چابکی، آزادی و شادابی. در چاپنقش‌سازی به کامیابی بزرگی دست یافت؛ ''صدسکه‌ای''<ref>''Hundred Guilder''</ref> (''شفادادن بیماران توسط مسیح''<ref> ''Christ healing the Sick''</ref>)، و ''سه درخت''<ref> ''Three Trees''</ref> از آن جمله‌اند. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۱
| هارمنس وان راین رامبرانت Harmensz van Rijn Rembrandt | |
|---|---|
| زادروز |
۱۶۰۶م |
| درگذشت | آمستردام۱۶۶۹م |
| ملیت | هلندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشگاه لیدن |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| شغل و تخصص های دیگر | باسمه کار |
| آثار | فیلسوف (نگارخانه ملی لندن) ؛ نمایندگان صنف بزازی و عروس یهود (موزه ملی، آمستردام)، گروهان شبه‌نظامی سروان فرانس بانینگ کوک و ستوان ویلم وان رویتنبورخ، زن زناکار |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
رامبرانت، هارمنس وان راین (۱۶۰۶ـ۱۶۶۹م)(Rembrandt, Harmensz van Rijn)
نقاش و باسمه‌کار[۱] هلندی. از پرکارترین و برجسته‌ترین هنرمندان اروپای قرن ۱۷م بود. بین سال‌های ۱۶۲۹ و ۱۶۶۹م نزدیک به ۶۰ تکچهرۀ نافذ از خویش کشید. مضامین دینی هم نقاشی می‌کرد؛ و قریب ۳۰۰ چاپنقش تیزابی[۲] پدید آورد. از گروه‌چهره‌های نظرگیرش، درس کالبدشناسی دکتر تولپ[۳] (۱۶۳۲م؛ موزه لاهه[۴])، و کشیک شب[۵] (۱۶۴۲م؛ موزۀ ملی، آمستردام[۶]) درخور ذکرند. رامبرانت پسر چهارم آسیابانی توانگر بود. در ۱۶۲۰م مدت کوتاهی در دانشگاه لیدن[۷] درس خواند، سپس سه سال در کارگاه یان وان سواننبورخ[۸] در لیدن[۹] به‌کار پرداخت، و نزدیک شش ماه نیز در آمستردام شاگرد پیتر لاستمان[۱۰] بود. از رهگذر این دو نقاش، به‌ویژه لاستمان، و دیگر معاصرانش، همچون هونتهورست[۱۱]، که به ایتالیا سفر کرده بودند، پرداخت نمایشی سایه‌روشن برگرفته از کاراوادجو را آموخت؛ این ویژگی در یکی از نخستین آثارش با نام فیلسوف[۱۲] (نگارخانۀ ملی لندن[۱۳]) تجسّم یافته است. در ۱۶۳۱م در آمستردام سکونت گزید، و دَه سال را با توفیق سپری کرد. در ۱۶۳۴م با ساسکیا وان اُیلمبورخ[۱۴] ازدواج کرد، دختری از خانواده‌ای ثروتمند، که محور زندگی و هنر او شد. تکچهرۀ خود هنرمند[۱۵] او با ساسکیا پرده‌ای سرشار از سرور است. ساسکیا را در نقش‌های مختلف دیگری نیز تصویر کرد. از طریق تک‌چهره‌سازی ثروتی به‌هم رساند، و آن را خرج تجمّلات شخصی و گردآوری آثار هنری کرد. در ۱۶۴۲م بخت از او رو برتافت. ساسکیا درگذشت و گروه چهرۀ کشیک شب (که نام کامل آن گروهان شبه‌نظامی سروان فرانس بانینگ کوک و ستوان ویلم وان رویتنبورخ[۱۶] بود) شروع کاهش محبوبیت او شد؛ این تابلو آرایشی نامتعارف داشت و برخلاف میل سفارش‌دهندگانش، اشخاصِ تصویرشده، اهمیت یکسانی نداشتند. رامبرانت ورشکسته شد، و خدمتکار خانه‌اش، هندریکیه استوفلس[۱۷]، مراقبت از او و پسرش تیتوس[۱۸] را برعهده گرفت، و مدل او هم شد؛ و رامبرانت، پرتلاش، همچنان به‌کار خود ادامه داد. معنویت آثارش فزونی گرفت، و تابلوهایی همچون نمایندگان صنف بزّازی[۱۹]، و عروس یهود[۲۰] (موزۀ ملی، آمستردام) را آفرید که از شاهکارهای متأخر اوست. شاگردان بسیاری داشت؛ ازجمله خرارت دوئو[۲۱] و کارل فابریتسیوس[۲۲]. رامبرانت در وسترکرک[۲۳]، آمستردام، به‌خاک سپرده شد؛ خانه‌اش اکنون موزۀ آثار اوست. بیش از ۶۰۰ نقاشی، و نزدیک به ۲هزار طراحی از رامبرانت برجا مانده است؛ برخلاف بیشتر معاصرانش که در زمینه‌های نسبتاً محدودی کار می‌کردند، تقریباً هر نوع موضوعی را به‌تصویر کشیده است. خودنگاری‌هایش، از جوانی تا پیری، تحلیلی است در چهرۀ ظاهری و حالات ذهنی او، که در سال‌های آخر عمر به‌راستی تأثرانگیزند؛ به‌طور کلی رامبرانت در بازنمایی سالخوردگان ذکاوت خاصّی داشت. در منظره‌پردازی (با گرفتن سرنخ‌هایی از هرکولس سخرس[۲۴] و وان خوئی‌یِن[۲۵]) آثار باشکوهی خلق کرد؛ همچون پل سنگی[۲۶] (موزۀ ملی، آمستردام). در مضامین دینی، ازجمله در تابلوی زن زناکار[۲۷] (نگارخانۀ ملی، لندن)، از شکوه نمایشی، با پیکرهای کوچک و پس‌زمینۀ پهناور، تا بازنمایی تعابیر عمیق انسانی از داستان‌های مسیحی پیش رفت. سازوکارهای رامبرانت پاسخگوی اندیشه‌های اویند. با رنگ‌گذاری ضخیم[۲۸] در نقاشی‌های رنگِ روغنی‌اش، حیات و حجم را باز‌می‌نماید. در بسیاری از چاپنقش‌های تیزابی و طراحی‌هایش، توانایی دیگری تجلّی یافته است: چابکی، آزادی و شادابی. در چاپنقش‌سازی به کامیابی بزرگی دست یافت؛ صدسکه‌ای[۲۹] (شفادادن بیماران توسط مسیح[۳۰])، و سه درخت[۳۱] از آن جمله‌اند.
- ↑ etcher
- ↑ etching
- ↑ The Anatomy Lesson of Dr Tulp
- ↑ Mauritshuis, The Hague
- ↑ The Night Watch
- ↑ Rijksmuseum, Amsterdam
- ↑ Leiden University
- ↑ Jan van Swanenburgh
- ↑ Leiden
- ↑ Pieter Lastman
- ↑ Honthorst
- ↑ The Philosopher
- ↑ National Gallery, London
- ↑ Saskia van Uylenburgh
- ↑ Self-Portrait
- ↑ The Militia Company of Captain Frans Banning Cocq and Lieutenant Willem van Ruytenburch
- ↑ Hendrickje Stoffels
- ↑ Titus
- ↑ The Syndics of the Cloth Guild
- ↑ The Jewish Bride
- ↑ Gerard Dou
- ↑ Carel Fabritius
- ↑ Wester Kerk
- ↑ Hercules Seghers
- ↑ van Goyen
- ↑ The Stone Bridge
- ↑ The Woman Taken in Adultery
- ↑ impasto
- ↑ Hundred Guilder
- ↑ Christ healing the Sick
- ↑ Three Trees