ویدنگرن، گئو

ویدِنْگرِن، گِئو (۱۹۰۷ـ۱۹۹۶)(Widengren, Geo)

گیو ویدنگرن Geo Widengren
زادروز	۱۹۰۷م
درگذشت	۱۹۹۶م
ملیت	سویدی
تحصیلات و محل تحصیل	آموختن زبان های لاتین، سامی و ایرانی، آشورشناسی، فلسفه، تاریخ مذاهب و الهیات در دانشگاه های استکهلم، اوپسالا و کپنهاگ از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶
شغل و تخصص اصلی	ایران شناس
شغل و تخصص های دیگر	دین شناس
سمت	استاد دانشگاه اوپسالا (۱۹۳۶ـ۱۹۷۳) و استاد مهمان در بسیاری از دانشگاه های معتبر جهان، رییس مجمع بین المللی تاریخ ادیان
آثار	ایمان به خدای متعال در ایران باستان (اوپسالا ـ لایپزیگ، ۱۹۳۸)؛ وهومن بزرگ و حواری خدا (اوپسالا، ۱۹۴۵)؛ مانی و تعلیمات او  (ترجمه فارسی: تهران، ۱۳۵۲ش)؛ پهلوی و فارسی نوین (بمبیی، ۱۹۶۴)؛ پژوهش درباره فیودالیسم ایرانی به فرانسه
گروه مقاله	خاورشناسی

ایران‌شناس و دین‌شناس سوئدی. از ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۷ در ارتش سوئد خدمت کرد. از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۶ در دانشگاه‌های استکهلم، اوپسالا و کپنهاگ زبان‌های لاتین، سامی و ایرانی، آشورشناسی، فلسفه، تاریخ مذاهب و الهیات آموخت. استاد دانشگاه اوپسالا (۱۹۳۶ـ۱۹۷۳) و استاد مهمان در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر جهان بود و در رشتۀ تاریخ ادیان کهن و به‌ویژه در زبان ایران باستان و مانی‌شناسی استادی داشت. رئیس مجمع بین‌المللی تاریخ ادیان بود. از آثارش: ایمان به خدای متعال در ایران باستان (اوپسالا ـ لایپزیگ، ۱۹۳۸)؛ وهومن بزرگ و حواری خدا (اوپسالا، ۱۹۴۵)؛ مانی و تعلیمات او که به فارسی ترجمه شده است (تهران، ۱۳۵۲ش)؛ پهلوی و فارسی نوین (بمبئی، ۱۹۶۴)؛ پژوهش دربارۀ فئودالیسم ایرانی به فرانسه.