لئونارد، شوگر ری: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ لیونارد، شوگر ری (ری چارلز) (۱۹۵۶) را به لئونارد، شوگر ری منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
لِئونارد، شوگِر رِی | لِئونارد، شوگِر رِی (۱۹۵۶م - )(Leonard, Sugar Ray)<br /> [[File:37174400.jpg|thumb|لِئونارد، شوگِر رِی (رِی چارلز)]](نام اصلی: ری ریچارد لئونارد) مشتزن امریکایی. در تاریخ این ورزش نخستین کسی است که در پنج وزن به مقام قهرمانی رسیده است. او در ۱۹۸۸ به این افتخار دست یافت. در المپیک مونترال (۱۹۷۶) در دستۀ ۶۳.۵ کیلوگرم قهرمان مسابقات شد. در ۱۹۷۹ پس از اینکه ویلفرد بنیتز<ref>Willfred Benitez | ||
</ref> را در دستۀ ۶۷ کیلوگرم قهرمانی شورای جهانی مشتزنی (دبلیو بی سی)<ref>(World Boxing Council (WBC</ref> شکست داد، برای اولینبار در دورۀ مشتزنی حرفهای به مقام قهرمانی رسید. سپس صاحب عنوانهای قهرمانی دبلیو بی سی در دستههای زیر ۷۵ کیلوگرم (۱۹۸۱)، ۷۵ کیلوگرم (۱۹۸۷)، ۸۱ کیلوگرم (۱۹۸۸) و بالای ۸۱ کیلوگرم (۱۹۸۸) شد. در ۱۹۸۹ با تامس هِرنز<ref>Thomas Hearns</ref> مساوی کرد. در ۱۹۹۲ از مشتزنی کناره گرفت ولی در ۱۹۹۷ بازگشت او به رینگ با شکست همراه شد. | </ref> را در دستۀ ۶۷ کیلوگرم قهرمانی شورای جهانی مشتزنی (دبلیو بی سی)<ref>(World Boxing Council (WBC</ref> شکست داد، برای اولینبار در دورۀ مشتزنی حرفهای به مقام قهرمانی رسید. سپس صاحب عنوانهای قهرمانی دبلیو بی سی در دستههای زیر ۷۵ کیلوگرم (۱۹۸۱)، ۷۵ کیلوگرم (۱۹۸۷)، ۸۱ کیلوگرم (۱۹۸۸) و بالای ۸۱ کیلوگرم (۱۹۸۸) شد. در ۱۹۸۹ با تامس هِرنز<ref>Thomas Hearns</ref> مساوی کرد. در ۱۹۹۲ از مشتزنی کناره گرفت ولی در ۱۹۹۷ بازگشت او به رینگ با شکست همراه شد. | ||
نسخهٔ ۱۶ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۳۹
| شوگر ری (ری چارلز) لیونارد Sugar Ray Leonard | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۵۶م |
| ملیت | امریکایی |
| گروه مقاله | ورزش |
| رشته | مشتزنی |
| جوایز و افتخارات | صاحب عنوانهای قهرمانی دبلیو بی سی در دسته های زیر ۷۵ کیلوگرم (۱۹۸۱)، ۷۵ کیلوگرم (۱۹۸۷)، ۸۱ کیلوگرم (۱۹۸۸) و بالای ۸۱ کیلوگرم (۱۹۸۸) |
لِئونارد، شوگِر رِی (۱۹۵۶م - )(Leonard, Sugar Ray)
(نام اصلی: ری ریچارد لئونارد) مشتزن امریکایی. در تاریخ این ورزش نخستین کسی است که در پنج وزن به مقام قهرمانی رسیده است. او در ۱۹۸۸ به این افتخار دست یافت. در المپیک مونترال (۱۹۷۶) در دستۀ ۶۳.۵ کیلوگرم قهرمان مسابقات شد. در ۱۹۷۹ پس از اینکه ویلفرد بنیتز[۱] را در دستۀ ۶۷ کیلوگرم قهرمانی شورای جهانی مشتزنی (دبلیو بی سی)[۲] شکست داد، برای اولینبار در دورۀ مشتزنی حرفهای به مقام قهرمانی رسید. سپس صاحب عنوانهای قهرمانی دبلیو بی سی در دستههای زیر ۷۵ کیلوگرم (۱۹۸۱)، ۷۵ کیلوگرم (۱۹۸۷)، ۸۱ کیلوگرم (۱۹۸۸) و بالای ۸۱ کیلوگرم (۱۹۸۸) شد. در ۱۹۸۹ با تامس هِرنز[۳] مساوی کرد. در ۱۹۹۲ از مشتزنی کناره گرفت ولی در ۱۹۹۷ بازگشت او به رینگ با شکست همراه شد.