لیمریک، شهر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور =ایرلند | |||
| نام فارسی = لیْمِریک | |||
|نام لاتین = Limerick | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = | |||
| شهرستان = | |||
| بخش = لیمریک | |||
| موقعیت = بر دهانۀ رود شنن | |||
| جمعیت = 102,287 نفر (۲۰۲۲) | |||
| مساحت = 61.3 کیلومتر مربع | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا = ۱۰ متر | |||
| تولیدات و صنایع مهم = صنایع آردسازی، دباغی، و تولید فرآوردههای گوشتی | |||
| برخی بناهای مهم = دانشگاه لیمریک در ۵کیلومتری شمال شهر؛ ماندگاه لیمریک، قرن ۹م | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
[[پرونده:37165300.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع سنت مری، شهر لیمریک]] | [[پرونده:37165300.jpg|بندانگشتی|کلیسای جامع سنت مری، شهر لیمریک]] | ||
لیْمِریک، شهر (Limerick) | لیْمِریک، شهر (Limerick) | ||
نسخهٔ ۲۶ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۱۱
| لیمریک، شهر | |
|---|---|
| کشور | ایرلند |
| نام فارسی | لیْمِریک |
| نام لاتین | Limerick |
| جمعیت | 102,287 نفر (۲۰۲۲) |
| موقعیت | بر دهانۀ رود شنن |
| ارتفاع از سطح دریا | ۱۰ متر |
| تولیدات و صنایع مهم | صنایع آردسازی، دباغی، و تولید فرآوردههای گوشتی |
| برخی بناهای مهم | دانشگاه لیمریک در ۵کیلومتری شمال شهر؛ ماندگاه لیمریک، قرن ۹م |
| بخش | لیمریک |
| مساحت | 61.3 کیلومتر مربع |
لیْمِریک، شهر (Limerick)
مرکز کاونتی (بخش)[۱] لیمریک و چهارمین شهر بزرگ جمهوری ایرلند[۲]، بر دهانۀ[۳] رود شنن[۴]، با 102,287 نفر جمعیت (۲۰۲۲) و 61.3 کیلومتر مربع مساحت. در ارتفاع ۱۰ متری از سطح دریا واقع شده است. صنایع آن عبارتاند از آردسازی، دباغی، و تولید فرآوردههای گوشتی. دانشگاه لیمریک[۵] در ۵کیلومتری شمال شهر قرار دارد. قدمت ماندگاه[۶] لیمریک به دژ دانمارکی در قرن ۹م بازمیگردد؛ ایرلندیها آن را تصرف کردند و بعدها، در پایان قرن ۱۲م، آنگلو نورمانها[۷] آن را به اشغال خود درآوردند. تا پایان قرن ۱۷، شهر بارها محاصره شد. لیمریک تا اواخر قرن ۱۷ بندری مهم بود که با فرانسه و اسپانیا روابط تجاری داشت. لیمریک، ماندگاه وایکینگ[۸]ها، تاریخ پُرفراز و نشیبی داشته است. ایرلندیها برای بازستاندن شهر از وایکینگها بارها تلاش کردند و سرانجام تحت فرماندهی پادشاه ایرلند در اواخر قرن ۱۱م آن را تصرف کردند. در زمان هنری دوم[۹]، مانستر شمالی[۱۰] بین نورمانها و ایرلندیها تقسیم شد. پارلمان انگلستان نیز در قرون ۱۳ و ۱۴م شهر را به دو محلۀ انگلیسینشین و ایرلندینشین تقسیم کرد. پس از نبرد بوین[۱۱] آن دسته از جیکوبی[۱۲]ها که تسلیم نشده بودند، در لیمریک گرد آمدند و یک سال از شهر دربرابر محاصرۀ ویلیام سوم[۱۳] دفاع کردند.