دوور (انگلستان): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
بازارشهر<ref>market town | بازارشهر<ref>market town | ||
</ref> و دریابندر<ref>seaport </ref>ی در [[کنت|کِنت]]<ref>Kent </ref>، جنوب شرقی [[انگلستان]]، در ساحل [[مانش، دریای|دریای مانش]]<ref>English Channel</ref>، با | </ref> و دریابندر<ref>seaport </ref>ی در [[کنت|کِنت]]<ref>Kent </ref>، جنوب شرقی [[انگلستان]]، در ساحل [[مانش، دریای|دریای مانش]]<ref>English Channel</ref>، با 36,363 نفر جمعیت (2021). نزدیکترین نقطۀ [[بریتانیا]] به سرزمین اصلی<ref> mainland </ref> [[اروپا، قاره|اروپا]] است و ۳۴ کیلومتر از [[کاله]]<ref>Calais </ref>، واقع در [[فرانسه]]، فاصله دارد. پررفتوآمدترین بندر مسافری جهان و بندر اصلی انگلستان بر دریای مانش است که خدمات حمل مسافر، [[هاورکرافت|هاوِرکِرافت]]<ref>hovercraft</ref> و قطار زیردریایی دارد. صنایع آن عبارتاند از [[الکترونیک]]، [[کاغذسازی]] و صنایع سبک. دوور در زمان رومیها دوبریس<ref> Dubris </ref> نام داشت و پایگاه دریایی مهمی بود. [[فانوس دریایی]] رومی از حدود ۵۰م، در محوطۀ قلعۀ [[نورماندیایی، معماری|نورماندیایی]]<ref>Norman</ref>، یکی از قدیمیترین بناهای رومی در کشور بهشمار میرود. شهرت دوور بهسبب صخرههای سفید آن است و از فراز آنها، که ۱۱۶ متر از سطح دریا ارتفاع دارند، ساحل فرانسه از [[بولونی]]<ref> Boulogne </ref> تا گراوِلین<ref>Gravelines </ref>، خط ساحلی<ref>coastline </ref> از فوکستون<ref>Folkestone </ref> تا رَمزگِیت<ref>Ramsgate </ref> و بسیاری از استحکامات پیرامون صخرههای دوور دیده میشود. موزۀ صخرههای سفید<ref>White Cliffs Museum </ref>، حاوی تاریخچۀ دوور از زمان رومیها تا [[جنگ جهانی دوم]] است. قلعۀ دوور بر صخرههای مشرف به شهر و در محل استحکامات اولیه ساخته شد. در جریان [[جنگ داخلی انگلستان]]<ref>English Civil War </ref>، این قلعه به تصرف [[کرامول، اولیور (۱۵۹۹ـ۱۶۵۸)|اولیور کرامول]]<ref>Oliver Cromwell </ref> درآمد و در [[جنگ های ناپلئونی|جنگهای ناپلئونی]]<ref>Napoleonic War </ref> تقویت شد. در محوطۀ قلعه، کلیسای ساکسونی سنت مری<ref>St Mary </ref>قرار دارد. دوور در جنگ جهانی دوم بهشدت آسیب دید و بخش عمدۀ شهر و قسمتهای ساحلی آن بازسازی شد. در جنگ جهانی دوم از آن بهمنزلۀ مرکز کنترل تخلیۀ [[دنکرک]]<ref>Dunkirk </ref> استفاده میشد. [[مانش، تونل|تونل مانش]]<ref>Channel Tunnel</ref>، در غرب دوور، در ۱۹۹۴ گشایش یافت. | ||
| | ||
نسخهٔ ۹ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۵۸
دووِر (انگلستان)(Dover)
بازارشهر[۱] و دریابندر[۲]ی در کِنت[۳]، جنوب شرقی انگلستان، در ساحل دریای مانش[۴]، با 36,363 نفر جمعیت (2021). نزدیکترین نقطۀ بریتانیا به سرزمین اصلی[۵] اروپا است و ۳۴ کیلومتر از کاله[۶]، واقع در فرانسه، فاصله دارد. پررفتوآمدترین بندر مسافری جهان و بندر اصلی انگلستان بر دریای مانش است که خدمات حمل مسافر، هاوِرکِرافت[۷] و قطار زیردریایی دارد. صنایع آن عبارتاند از الکترونیک، کاغذسازی و صنایع سبک. دوور در زمان رومیها دوبریس[۸] نام داشت و پایگاه دریایی مهمی بود. فانوس دریایی رومی از حدود ۵۰م، در محوطۀ قلعۀ نورماندیایی[۹]، یکی از قدیمیترین بناهای رومی در کشور بهشمار میرود. شهرت دوور بهسبب صخرههای سفید آن است و از فراز آنها، که ۱۱۶ متر از سطح دریا ارتفاع دارند، ساحل فرانسه از بولونی[۱۰] تا گراوِلین[۱۱]، خط ساحلی[۱۲] از فوکستون[۱۳] تا رَمزگِیت[۱۴] و بسیاری از استحکامات پیرامون صخرههای دوور دیده میشود. موزۀ صخرههای سفید[۱۵]، حاوی تاریخچۀ دوور از زمان رومیها تا جنگ جهانی دوم است. قلعۀ دوور بر صخرههای مشرف به شهر و در محل استحکامات اولیه ساخته شد. در جریان جنگ داخلی انگلستان[۱۶]، این قلعه به تصرف اولیور کرامول[۱۷] درآمد و در جنگهای ناپلئونی[۱۸] تقویت شد. در محوطۀ قلعه، کلیسای ساکسونی سنت مری[۱۹]قرار دارد. دوور در جنگ جهانی دوم بهشدت آسیب دید و بخش عمدۀ شهر و قسمتهای ساحلی آن بازسازی شد. در جنگ جهانی دوم از آن بهمنزلۀ مرکز کنترل تخلیۀ دنکرک[۲۰] استفاده میشد. تونل مانش[۲۱]، در غرب دوور، در ۱۹۹۴ گشایش یافت.