الهی قمشه ای، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:11473600- 2.jpg|جایگزین=حسین الهی قمشه‌ای|بندانگشتی|حسین الهی قمشه‌ای]]
[[پرونده:11473600- 2.jpg|جایگزین=حسین الهی قمشه‌ای|بندانگشتی|حسین الهی قمشه‌ای]]
حسین الهی قمشه‌ای (تهران ۱۳۱۸ش- )<br><p>نویسنده و خطیب معاصر ایران. فرزند [[الهی قمشه ای، مهدی (قمشه ۱۲۷۹ ـ تهران ۱۳۵۲ش)|مهدی الهی قمشه‌ای]]، استاد عرفان و مترجم قرآن مجید. تحصیلات ابتدایی، متوسطه و دانشگاهی را به ترتیب در دبستان دانش، دبیرستان مروی و دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران تا دانشنامۀ دکتری به‌پایان برد. در کنار این تحصیلات، به مطالعۀ علوم حوزوی و کتب سنتی دینی نیز پرداخت و نزد پدر و برخی استادان علوم سنتی شاگردی کرد. الهی قمشه‌ای پس از پایان تحصیلات، به‌کار تدریس در دانشگاه تهران و سایر مراکز آموزش عالی پرداخت و در کنار آن به ایراد سخنرانی و تألیف و ترجمه کتاب اهتمام ورزید. </p><p>زمینه‌های مطالعاتی وی عمدتاً عرفان، ادبیات و زیبایی‌شناسی و هنر دینی بوده است. وی در ۱۳۵۸ش، قریب به یک سال ریاست کتابخانه ملّی ایران را برعهده داشت. از دهۀ ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۰ در سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی (شرکت انتشارات علمی و فرهنگی) به‌عنوان ویراستار و دبیر مجموعۀ سخن پارسی مشغول به‌کار بود. </p><p>برخی از آثار و تألیفات وی عبارتند از: گزیدۀ ''[[فیه مافیه|فیه‌مافیه]]''، گزیدۀ ''منطق‌الطیر''، ''شرح گلشن راز''، ترجمۀ ''گزیدۀ سخنان [[ویلیام شکسپیر]]''، بررسی آثار ترجمه‌شدۀ اسلامی به زبان انگلیسی، ترجمۀ کتاب ''پیامبر'' (اثر [[جبران، جبران خلیل (لبنان ۱۸۸۳ـ امریکا ۱۹۳۱)|جبران خلیل جبران]]).</p>
حسین الهی قمشه‌ای (تهران ۱۳۱۸ش- )<br><p>نویسنده و خطیب معاصر ایران. فرزند [[الهی قمشه ای، مهدی (قمشه ۱۲۷۹ ـ تهران ۱۳۵۲ش)|مهدی الهی قمشه‌ای]]، استاد عرفان و مترجم قرآن مجید. تحصیلات ابتدایی، متوسطه و دانشگاهی را به ترتیب در دبستان دانش، دبیرستان مروی و دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران تا دانشنامۀ دکتری به‌پایان برد. در کنار این تحصیلات، به مطالعۀ علوم حوزوی و کتب سنتی دینی نیز پرداخت و نزد پدر و برخی استادان علوم سنتی شاگردی کرد. الهی قمشه‌ای پس از پایان تحصیلات، به‌کار تدریس در دانشگاه تهران و سایر مراکز آموزش عالی پرداخت و در کنار آن به ایراد سخنرانی و تألیف و ترجمه کتاب اهتمام ورزید. </p><p>زمینه‌های مطالعاتی وی عمدتاً عرفان، ادبیات و زیبایی‌شناسی و هنر دینی بوده است. وی در ۱۳۵۸ش، قریب به یک سال ریاست کتابخانه ملّی ایران را برعهده داشت. از دهۀ ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۰ در سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی (شرکت انتشارات علمی و فرهنگی) به‌عنوان ویراستار و دبیر مجموعۀ سخن پارسی مشغول به‌کار بود. </p>برخی از آثار و تألیفات وی عبارتند از: گزیدۀ ''[[فیه مافیه|فیه‌مافیه]]''، گزیدۀ ''منطق‌الطیر''، ''شرح گلشن راز''، ترجمۀ ''گزیدۀ سخنان [[شکسپیر، ویلیام (۱۵۶۴ـ ۱۶۱۶)|ویلیام شکسپیر]]''، بررسی آثار ترجمه‌شدۀ اسلامی به زبان انگلیسی، ترجمۀ کتاب ''پیامبر'' (اثر [[جبران، جبران خلیل (لبنان ۱۸۸۳ـ امریکا ۱۹۳۱)|جبران خلیل جبران]]).
<br><!--11473600-->
----
----
<br><!--11473600-->
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]
[[رده:ادبیات معاصر - اشخاص]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]]
[[رده:مترجمان]]
[[رده:مترجمان]]

نسخهٔ ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۴۸

حسین الهی قمشه‌ای
حسین الهی قمشه‌ای

حسین الهی قمشه‌ای (تهران ۱۳۱۸ش- )

نویسنده و خطیب معاصر ایران. فرزند مهدی الهی قمشه‌ای، استاد عرفان و مترجم قرآن مجید. تحصیلات ابتدایی، متوسطه و دانشگاهی را به ترتیب در دبستان دانش، دبیرستان مروی و دانشکدۀ الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران تا دانشنامۀ دکتری به‌پایان برد. در کنار این تحصیلات، به مطالعۀ علوم حوزوی و کتب سنتی دینی نیز پرداخت و نزد پدر و برخی استادان علوم سنتی شاگردی کرد. الهی قمشه‌ای پس از پایان تحصیلات، به‌کار تدریس در دانشگاه تهران و سایر مراکز آموزش عالی پرداخت و در کنار آن به ایراد سخنرانی و تألیف و ترجمه کتاب اهتمام ورزید.

زمینه‌های مطالعاتی وی عمدتاً عرفان، ادبیات و زیبایی‌شناسی و هنر دینی بوده است. وی در ۱۳۵۸ش، قریب به یک سال ریاست کتابخانه ملّی ایران را برعهده داشت. از دهۀ ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۰ در سازمان انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی (شرکت انتشارات علمی و فرهنگی) به‌عنوان ویراستار و دبیر مجموعۀ سخن پارسی مشغول به‌کار بود.

برخی از آثار و تألیفات وی عبارتند از: گزیدۀ فیه‌مافیه، گزیدۀ منطق‌الطیر، شرح گلشن راز، ترجمۀ گزیدۀ سخنان ویلیام شکسپیر، بررسی آثار ترجمه‌شدۀ اسلامی به زبان انگلیسی، ترجمۀ کتاب پیامبر (اثر جبران خلیل جبران).