ابوالحسن ابیوردی، علی: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
ابوالحسن اَبیوَرْدی، علی (۹۳۹ـ کاشان ۹۶۹ق)<br> | ابوالحسن اَبیوَرْدی، علی (۹۳۹ـ کاشان ۹۶۹ق)<br> | ||
<p>(یا: دانشمند ابیوردی) ریاضیدان و شاعر ایرانی. پدرش، که از دانشمندان بنام روزگار خود بود، از ابیورد به [[کاشان، شهر|کاشان]] کوچید و در آنجا تدریس میکرد. ابوالحسن نزد پدرش و دیگر دانشمندان درس خواند و بهویژه در [[ریاضیات]] استادی یافت؛ چنان که گویند هجده مسئلۀ ریاضی از روزگاران گذشته بهجا مانده بود که شش تای آن را [[ | <p>(یا: دانشمند ابیوردی) ریاضیدان و شاعر ایرانی. پدرش، که از دانشمندان بنام روزگار خود بود، از ابیورد به [[کاشان، شهر|کاشان]] کوچید و در آنجا تدریس میکرد. ابوالحسن نزد پدرش و دیگر دانشمندان درس خواند و بهویژه در [[ریاضیات]] استادی یافت؛ چنان که گویند هجده مسئلۀ ریاضی از روزگاران گذشته بهجا مانده بود که شش تای آن را [[نصیرالدین طوسی، ابوجعفر محمد (طوس ۵۹۷ـ کاظمین ۶۷۲)|خواجه نصیر طوسی]] و دوازده تای دیگر را ابوالحسن حل کرد. گویا شعر نیز میگفت. آرامگاهش در [[اردبیل، شهر|اردبیل]] در جوار بارگاه [[صفی الدین اردبیلی، اسحاق (اردبیل ۶۵۰ـ۷۳۵ق)|صفیالدین اردبیلی]] است. از آثارش:'' حلّ مالایُنحل'' در ریاضی؛ ''مشارق و مرآتالافلاک'' در نجوم و ریاضی؛ ''شرحالفرائضالنّصیریه'' به فارسی در فقه که آن را به فرمان [[طهماسب صفوی اول|شاهطهماسب اول صفوی]] نوشت؛ ''حاشیه بر شمسیه'' به عربی؛ ''فوائد فلسفی'' به فارسی.</p> | ||
<br><!--11052000--> | <br><!--11052000--> | ||
[[رده:اخترشناسی]] | [[رده:اخترشناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۳۳
| ابوالحسن ابیوردی | |
|---|---|
| زادروز |
1941م |
| درگذشت | کاشان ۹۶۹ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | ریاضیدان |
| شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
| آثار | حلّ مالایُنحل در ریاضی؛ مشارق و مرآتالافلاک در نجوم و ریاضی؛ شرحالفرائضالنّصیریه به فارسی در فقه؛ حاشیه بر شمسیه به عربی؛ فوائد فلسفی به فارسی |
| گروه مقاله | ریاضیات |
ابوالحسن اَبیوَرْدی، علی (۹۳۹ـ کاشان ۹۶۹ق)
(یا: دانشمند ابیوردی) ریاضیدان و شاعر ایرانی. پدرش، که از دانشمندان بنام روزگار خود بود، از ابیورد به کاشان کوچید و در آنجا تدریس میکرد. ابوالحسن نزد پدرش و دیگر دانشمندان درس خواند و بهویژه در ریاضیات استادی یافت؛ چنان که گویند هجده مسئلۀ ریاضی از روزگاران گذشته بهجا مانده بود که شش تای آن را خواجه نصیر طوسی و دوازده تای دیگر را ابوالحسن حل کرد. گویا شعر نیز میگفت. آرامگاهش در اردبیل در جوار بارگاه صفیالدین اردبیلی است. از آثارش: حلّ مالایُنحل در ریاضی؛ مشارق و مرآتالافلاک در نجوم و ریاضی؛ شرحالفرائضالنّصیریه به فارسی در فقه که آن را به فرمان شاهطهماسب اول صفوی نوشت؛ حاشیه بر شمسیه به عربی؛ فوائد فلسفی به فارسی.