گریت لیکس: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
(یا: دریاچههای بُزرگ) پنج دریاچۀ آب شیرین در امتداد مرز [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] و [[کانادا]] شامل [[سوپریور، دریاچه|سوپریور]]<ref>Superior</ref>، [[میشیگان، دریاچه|میشیگان]]، [[هورون، دریاچه|هورون]]<ref>Huron | (یا: دریاچههای بُزرگ) پنج دریاچۀ آب شیرین در امتداد مرز [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] و [[کانادا]] شامل [[سوپریور، دریاچه|سوپریور]]<ref>Superior</ref>، [[میشیگان، دریاچه|میشیگان]]، [[هورون، دریاچه|هورون]]<ref>Huron | ||
</ref>، [[ایری، دریاچه|ایری]]<ref>Erie </ref>، و [[اونتاریو، دریاچه|اونتاریو]]<ref>Ontario </ref>. مجموع وسعت آنها ۲۴۵هزار کیلومتر مربع است. این دریاچهها، که با شبکهای از چندین کانال و رود به یکدیگر متصل شدهاند، برای رفتوآمد کشتیهای بزرگ مناسباند و از طریق رود سنت لارنس<ref>St Lawrence River </ref> و راه دریایی سنت لارنس<ref>St Lawrence Seaway</ref> (تکمیل در ۱۹۵۹)، که برای کشتیهای متوسط اقیانوسپیما قابل کشتیرانیاند، به [[اقیانوس اطلس]] متصل شدهاند. دریاچههای مزبور حدود ۲۰ درصد از آبهای شیرین سطحی جهان را در خود جا دادهاند، و حوضهای را به وسعت ۷۵۱,۱۰۰ کیلومتر مربع زهکشی میکنند. در شمال دریاچههای هورون و سوپریور منابع [[نیکل]]، [[مس (شیمی)|مس]]، [[طلا]]، [[نقره (فلزات)|نقره]]، [[کبالت]]، [[آرسنیک]]، [[بیسموت]]، و [[پیچ بلند]] یافت میشود و زمینهای جنگلی غنی در سواحل کانادایی سبب توسعۀ صنعت [[خمیر چوب]] شده است. [[نیاگارا، آبشار|آبشار نیاگارا]] منبع ارزشمند نیروی برق امریکا و کانادا است. این دریاچهها بهمدت پنج ماه از سال یخ میبندند، اما در بقیۀ سال کشتیهای باربری از آنها استفاده میکنند. | </ref>، [[ایری، دریاچه|ایری]]<ref>Erie </ref>، و [[اونتاریو، دریاچه|اونتاریو]]<ref>Ontario </ref>. مجموع وسعت آنها ۲۴۵هزار کیلومتر مربع است. این دریاچهها، که با شبکهای از چندین کانال و رود به یکدیگر متصل شدهاند، برای رفتوآمد کشتیهای بزرگ مناسباند و از طریق رود سنت لارنس<ref>St Lawrence River </ref> و راه دریایی سنت لارنس<ref>St Lawrence Seaway</ref> (تکمیل در ۱۹۵۹)، که برای کشتیهای متوسط اقیانوسپیما قابل کشتیرانیاند، به [[اقیانوس اطلس]] متصل شدهاند. دریاچههای مزبور حدود ۲۰ درصد از آبهای شیرین سطحی جهان را در خود جا دادهاند، و حوضهای را به وسعت ۷۵۱,۱۰۰ کیلومتر مربع زهکشی میکنند. در شمال دریاچههای هورون و سوپریور منابع [[نیکل]]، [[مس (شیمی)|مس]]، [[طلا]]، [[نقره (فلزات)|نقره]]، [[کبالت]]، [[آرسنیک]]، [[بیسموت]]، و [[پیچ بلند|پیْچْبلِنْد]] یافت میشود و زمینهای جنگلی غنی در سواحل کانادایی سبب توسعۀ صنعت [[خمیر چوب]] شده است. [[نیاگارا، آبشار|آبشار نیاگارا]] منبع ارزشمند نیروی برق امریکا و کانادا است. این دریاچهها بهمدت پنج ماه از سال یخ میبندند، اما در بقیۀ سال کشتیهای باربری از آنها استفاده میکنند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۰۳
گرِیْت لِیْکْس (Great Lakes)
(یا: دریاچههای بُزرگ) پنج دریاچۀ آب شیرین در امتداد مرز امریکا و کانادا شامل سوپریور[۱]، میشیگان، هورون[۲]، ایری[۳]، و اونتاریو[۴]. مجموع وسعت آنها ۲۴۵هزار کیلومتر مربع است. این دریاچهها، که با شبکهای از چندین کانال و رود به یکدیگر متصل شدهاند، برای رفتوآمد کشتیهای بزرگ مناسباند و از طریق رود سنت لارنس[۵] و راه دریایی سنت لارنس[۶] (تکمیل در ۱۹۵۹)، که برای کشتیهای متوسط اقیانوسپیما قابل کشتیرانیاند، به اقیانوس اطلس متصل شدهاند. دریاچههای مزبور حدود ۲۰ درصد از آبهای شیرین سطحی جهان را در خود جا دادهاند، و حوضهای را به وسعت ۷۵۱,۱۰۰ کیلومتر مربع زهکشی میکنند. در شمال دریاچههای هورون و سوپریور منابع نیکل، مس، طلا، نقره، کبالت، آرسنیک، بیسموت، و پیْچْبلِنْد یافت میشود و زمینهای جنگلی غنی در سواحل کانادایی سبب توسعۀ صنعت خمیر چوب شده است. آبشار نیاگارا منبع ارزشمند نیروی برق امریکا و کانادا است. این دریاچهها بهمدت پنج ماه از سال یخ میبندند، اما در بقیۀ سال کشتیهای باربری از آنها استفاده میکنند.