گلد، تامس: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ گلد، تامس (۱۹۲۰) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به گلد، تامس منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
گُلْد، تامْس (۱۹۲۰)(Gold, Thomas) | گُلْد، تامْس (۱۹۲۰-۲۰۰۴م)(Gold, Thomas) | ||
اخترشناس و فیزیکدان امریکایی زادۀ اتریش. در ۱۹۴۸، با همکاری فرد هویل<ref>Fred Hoyle | اخترشناس و فیزیکدان امریکایی زادۀ اتریش. در ۱۹۴۸، با همکاری فرد هویل<ref>Fred Hoyle | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
</ref> و هرمان باندی<ref>Bondi, Hermann </ref>، نظریۀ حالت پایای<ref>steady-state theory </ref> پیدایش عالم را صورتبندی کرد. در وین<ref>Vienna </ref> زاده شد و در کیمبریج درس خواند. در ۱۹۵۶، به ایالات متحد امریکا مهاجرت کرد و در ۱۹۵۸، در دانشگاه هاروارد و از ۱۹۵۹، در دانشگاه کورنل<ref>Cornel </ref> استاد اخترشناسی بود و در مقام مشاور به خدمت ناسا درآمد. در نظریۀ حالت پایا، عالم در حال انبساط درنظر گرفته میشود و در آن، چگالی ماده ثابت میماند، زیرا با دورشدن کهکشانها از یکدیگر، مادۀ جدید نیز پیوسته با آهنگی کُند و غیرقابل تشخیص تولید میشود. معنی ضمنی چنین امری این است که همۀ کهکشانها همسن نیستند و دورشدن آنها نیز، آهنگ یکنواختی دارد. با کشف تابش زمینۀ کیهانی<ref>cosmic background radiation </ref> در دهۀ ۱۹۶۰، بیشتر کیهانشناسان با حمایت از الگوی مِهبانگ<ref>Big-Bang</ref>، فرضیۀ حالت پایا را کنار گذاشتند. | </ref> و هرمان باندی<ref>Bondi, Hermann </ref>، نظریۀ حالت پایای<ref>steady-state theory </ref> پیدایش عالم را صورتبندی کرد. در وین<ref>Vienna </ref> زاده شد و در کیمبریج درس خواند. در ۱۹۵۶، به ایالات متحد امریکا مهاجرت کرد و در ۱۹۵۸، در دانشگاه هاروارد و از ۱۹۵۹، در دانشگاه کورنل<ref>Cornel </ref> استاد اخترشناسی بود و در مقام مشاور به خدمت ناسا درآمد. در نظریۀ حالت پایا، عالم در حال انبساط درنظر گرفته میشود و در آن، چگالی ماده ثابت میماند، زیرا با دورشدن کهکشانها از یکدیگر، مادۀ جدید نیز پیوسته با آهنگی کُند و غیرقابل تشخیص تولید میشود. معنی ضمنی چنین امری این است که همۀ کهکشانها همسن نیستند و دورشدن آنها نیز، آهنگ یکنواختی دارد. با کشف تابش زمینۀ کیهانی<ref>cosmic background radiation </ref> در دهۀ ۱۹۶۰، بیشتر کیهانشناسان با حمایت از الگوی مِهبانگ<ref>Big-Bang</ref>، فرضیۀ حالت پایا را کنار گذاشتند. | ||
| تامس گلد، ۲۲ ژوئن ۲۰۰۴م در سن۸۴ سالگی درگذشت. | ||
---- | ---- | ||
[[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]] | [[Category:اخترشناسی]] [[Category:(اخترشناسی)اشخاص و آثار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۴
گُلْد، تامْس (۱۹۲۰-۲۰۰۴م)(Gold, Thomas)
اخترشناس و فیزیکدان امریکایی زادۀ اتریش. در ۱۹۴۸، با همکاری فرد هویل[۱] و هرمان باندی[۲]، نظریۀ حالت پایای[۳] پیدایش عالم را صورتبندی کرد. در وین[۴] زاده شد و در کیمبریج درس خواند. در ۱۹۵۶، به ایالات متحد امریکا مهاجرت کرد و در ۱۹۵۸، در دانشگاه هاروارد و از ۱۹۵۹، در دانشگاه کورنل[۵] استاد اخترشناسی بود و در مقام مشاور به خدمت ناسا درآمد. در نظریۀ حالت پایا، عالم در حال انبساط درنظر گرفته میشود و در آن، چگالی ماده ثابت میماند، زیرا با دورشدن کهکشانها از یکدیگر، مادۀ جدید نیز پیوسته با آهنگی کُند و غیرقابل تشخیص تولید میشود. معنی ضمنی چنین امری این است که همۀ کهکشانها همسن نیستند و دورشدن آنها نیز، آهنگ یکنواختی دارد. با کشف تابش زمینۀ کیهانی[۶] در دهۀ ۱۹۶۰، بیشتر کیهانشناسان با حمایت از الگوی مِهبانگ[۷]، فرضیۀ حالت پایا را کنار گذاشتند.
تامس گلد، ۲۲ ژوئن ۲۰۰۴م در سن۸۴ سالگی درگذشت.