دینکچال و لیسه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت دینکچال و لیسه 187نفر بوده است. مردم دینکچال و لیسه به زبان طبری (گویش بابلی) سخن میگویند و شغل آنها دامداری است. | در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت دینکچال و لیسه 187نفر بوده است. مردم دینکچال و لیسه به زبان طبری (گویش بابلی) سخن میگویند و شغل آنها دامداری است. | ||
---- | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:مازندران]] | [[رده:مازندران]] | ||
نسخهٔ ۱۳ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۱۲
دینکچال و لیسه (Dinakchal and Laysah)
روستایی در دهستان سجادرود، بخش بندپی شرقی شهرستان بابل، استان مازندران. در فاصلۀ 35کیلومتری جنوب غربی شهر بابل، 52کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 53کیلومتری جنوب دریای خزر، 125کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 550متری از سطح دریا قرار دارد. در منطقهای جنگلی - کوهستانی در دامنههای شمالی البرز مرکزی و در میان جنگلهای بندپی (بخشی از جنگلهای هیرکانی) واقع شده است. سجادرود در جنوب و غرب روستا به سمت شمال جریان دارد، و راه آبادی در یک کیلومتری شرق به جادۀ فیروزجاه وصل میشود. انتهای مسیر شمالی این جاده شهر گلوگاه است.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت دینکچال و لیسه 187نفر بوده است. مردم دینکچال و لیسه به زبان طبری (گویش بابلی) سخن میگویند و شغل آنها دامداری است.