فنایی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
جز (Mohammadi3 صفحهٔ فنایی، محمد (تهران ۱۳۳۰ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به فنایی، محمد منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


فَنایی، محمّد (تهران ۱۳۳۰ش)<br>
[[پرونده: 33152600.jpg | بندانگشتی|فَنايي، محمّد]]
{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
|عنوان =محمّد فَنایی
|عنوان =محمد فنایی
|نام =
|نام =
|نام دیگر=
|نام دیگر=
خط ۲۰: خط ۱۸:
|مکتب =
|مکتب =
|سمت =کارشناس ارشد تربیت بدنی سازمان شهرداری و رئیس تربیت بدنی آتش‌نشانی، مدرس و ناظر در فدراسیون جهانی فوتبال و کنفدراسیون آسیا، سرپرست تیم بهمن تهران و سرپرست تیم عقاب تهران  
|سمت =کارشناس ارشد تربیت بدنی سازمان شهرداری و رئیس تربیت بدنی آتش‌نشانی، مدرس و ناظر در فدراسیون جهانی فوتبال و کنفدراسیون آسیا، سرپرست تیم بهمن تهران و سرپرست تیم عقاب تهران  
|جوایز و افتخارات =بهترین کمک‌داور قارۀ آسیا و جهان (در 1994)
|جوایز و افتخارات =بهترین کمک‌داور قارۀ آسیا و جهان (در 1994م)
|آثار  =
|آثار  =
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
خط ۲۹: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<p>داور ایرانی فوتبال. از دانشگاه علوم ورزشی (مدرسۀ عالی ورزش) دانشنامۀ لیسانس گرفت و به استخدام شهرداری تهران درآمد و سال‌ها کارشناس ارشد تربیت بدنی این سازمان و نیز رئیس تربیت بدنی آتش‌نشانی بوده است. از ۱۳۵۳ با قضاوت در مسابقات نوجوانان تهران کار داوری را آغاز کرد و در ۱۳۶۹ داور بین‌المللی شد. او کمک‌داور مسابقۀ فینال جام جهانی ۱۹۹۴ بین تیم‌های ایتالیا و برزیل بود و در همین سال به‌نام بهترین کمک‌داور قارۀ آسیا و جهان انتخاب شد. در مرحلۀ نیمه‌نهایی المپیک بارسلون (۱۹۹۲)، فینال بین قاره‌ای جهان بین دانمارک و آرژانتین (عربستان، ۱۹۹۵)، فینال جام ملت‌های افریقا بین تیم‌های نیجریه و کامرون (۱۹۹۴)، فینال جام آزادگان بین تیم‌های استقلال و سایپا (۱۳۷۵) نیز داوری کرده و چهار سال (۱۹۹۴ـ۱۹۹۷) در لیگ لبنان قضاوت کرده است. در ۱۳۷۷ پس از قضاوت دیداری دوستانه بین تیم‌های استقلال تهران و تیم ملی عمان از داوری بازنشسته شد. فنایی بعد از گذراندن دورۀ تخصصی از سال ۲۰۰۰ به‌نام مدرس و ناظر با فدراسیون جهانی فوتبال و کنفدراسیون آسیا همکاری کرد. او در ۱۳۷۸ سرپرست تیم بهمن تهران و در ۱۳۸۲ سرپرست تیم عقاب تهران نیز بوده است.</p>
}}فَنایی، محمد (تهران ۱۳۳۰ش - )<br>
[[پرونده: 33152600.jpg | بندانگشتی|فنایی، محمد]]<p>داور ایرانی فوتبال. از دانشگاه علوم ورزشی (مدرسۀ عالی ورزش) دانشنامۀ لیسانس گرفت و به استخدام شهرداری تهران درآمد و سال‌ها کارشناس ارشد تربیت بدنی این سازمان و نیز رئیس تربیت بدنی آتش‌نشانی بوده است. از ۱۳۵۳ با قضاوت در مسابقات نوجوانان تهران کار داوری را آغاز کرد و در ۱۳۶۹ داور بین‌المللی شد. او کمک‌داور مسابقۀ فینال جام جهانی ۱۹۹۴ بین تیم‌های ایتالیا و برزیل بود و در همین سال به‌نام بهترین کمک‌داور قارۀ آسیا و جهان انتخاب شد. در مرحلۀ نیمه‌نهایی المپیک بارسلون (۱۹۹۲)، فینال بین قاره‌ای جهان بین دانمارک و آرژانتین (عربستان، ۱۹۹۵)، فینال جام ملت‌های افریقا بین تیم‌های نیجریه و کامرون (۱۹۹۴)، فینال جام آزادگان بین تیم‌های استقلال و سایپا (۱۳۷۵) نیز داوری کرده و چهار سال (۱۹۹۴ـ۱۹۹۷) در لیگ لبنان قضاوت کرده است. در ۱۳۷۷ پس از قضاوت دیداری دوستانه بین تیم‌های استقلال تهران و تیم ملی عمان از داوری بازنشسته شد. فنایی بعد از گذراندن دورۀ تخصصی از سال ۲۰۰۰ به‌نام مدرس و ناظر با فدراسیون جهانی فوتبال و کنفدراسیون آسیا همکاری کرد. او در ۱۳۷۸ سرپرست تیم بهمن تهران و در ۱۳۸۲ سرپرست تیم عقاب تهران نیز بوده است.</p>
<br><!--33152600-->
<br><!--33152600-->
[[رده:ورزش]]
[[رده:ورزش]]
[[رده:اشخاص ایران]]
[[رده:اشخاص ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۰۱

محمد فنایی
زادروز تهران 1330ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دانشنامۀ لیسانس از دانشگاه علوم ورزشی (مدرسۀ عالی ورزش)
شغل و تخصص اصلی داور فوتبال
سمت کارشناس ارشد تربیت بدنی سازمان شهرداری و رئیس تربیت بدنی آتش‌نشانی، مدرس و ناظر در فدراسیون جهانی فوتبال و کنفدراسیون آسیا، سرپرست تیم بهمن تهران و سرپرست تیم عقاب تهران
گروه مقاله ورزش
جوایز و افتخارات بهترین کمک‌داور قارۀ آسیا و جهان (در 1994م)

فَنایی، محمد (تهران ۱۳۳۰ش - )

فنایی، محمد

داور ایرانی فوتبال. از دانشگاه علوم ورزشی (مدرسۀ عالی ورزش) دانشنامۀ لیسانس گرفت و به استخدام شهرداری تهران درآمد و سال‌ها کارشناس ارشد تربیت بدنی این سازمان و نیز رئیس تربیت بدنی آتش‌نشانی بوده است. از ۱۳۵۳ با قضاوت در مسابقات نوجوانان تهران کار داوری را آغاز کرد و در ۱۳۶۹ داور بین‌المللی شد. او کمک‌داور مسابقۀ فینال جام جهانی ۱۹۹۴ بین تیم‌های ایتالیا و برزیل بود و در همین سال به‌نام بهترین کمک‌داور قارۀ آسیا و جهان انتخاب شد. در مرحلۀ نیمه‌نهایی المپیک بارسلون (۱۹۹۲)، فینال بین قاره‌ای جهان بین دانمارک و آرژانتین (عربستان، ۱۹۹۵)، فینال جام ملت‌های افریقا بین تیم‌های نیجریه و کامرون (۱۹۹۴)، فینال جام آزادگان بین تیم‌های استقلال و سایپا (۱۳۷۵) نیز داوری کرده و چهار سال (۱۹۹۴ـ۱۹۹۷) در لیگ لبنان قضاوت کرده است. در ۱۳۷۷ پس از قضاوت دیداری دوستانه بین تیم‌های استقلال تهران و تیم ملی عمان از داوری بازنشسته شد. فنایی بعد از گذراندن دورۀ تخصصی از سال ۲۰۰۰ به‌نام مدرس و ناظر با فدراسیون جهانی فوتبال و کنفدراسیون آسیا همکاری کرد. او در ۱۳۷۸ سرپرست تیم بهمن تهران و در ۱۳۸۲ سرپرست تیم عقاب تهران نیز بوده است.