سند بن علی، ابوالطیب (قرن ۳ق)
سِنْد بن علی، ابوالطیب (قرن ۳ق)
منجم یهودی‌تبار دورۀ خلافت مأمون عباسی (حک: ۱۹۸ـ۲۱۸ق). به‌دست مأمون مسلمان شد. در رصد و ساختن اسباب نجومی مهارت داشت و مأمون او را به اصلاح اسباب رصدی و فعالیت در رصدخانۀ شماسیۀ بغداد گماشت. وی زیجی گردآورد که بنابر روایتی تا قرن ۷ق از آن استفاده می‌شد. سند بن علی در زمینۀ وزن مخصوص (گرانی ویژه) نیز تحقیقاتی داشته است. ظاهراً کتاب‌الجبر و المقابله که نباید آن را با اثری به‌همین نام از خوارزمی اشتباه گرفت، تنها اثر باقی‌مانده از اوست که نسخه‌ای از آن در حلب نگهداری می‌شود. ابن ندیم دو کتاب دیگر با نام‌های المنفصلات و المتوسطات و کتاب‌القواطع را به او منسوب کرده است که نسخه‌ای از آن‌ها دردست نیست.