آلبرونی، جولیو (۱۶۶۴ـ۱۷۵۲)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۲ توسط Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها)

آلبِرونی، جولیو (۱۶۶۴ـ۱۷۵۲م)(Alberoni,Giulio)
کشیش و سیاستمدار اسپانیایی ایتالیایی‌تبار، متولد پیاچنتسا[۱] در ایتالیا. فیلیپ پنجم در ۱۷۱۵م او را به نخست‌وزیری اسپانیا منصوب کرد. در ۱۷۱۷م به مقام کاردینالی رسید. پایه‌گذار بسیاری از اصلاحات داخلی ازجمله تجدید سازمان ارتش بود. حمله‌اش به ساردنی[۲] در ۱۷۱۸م به اتحاد چهارجانبه میان اتریش، بریتانیا، فرانسه، و استان‌های متحد (هلند) منجر شد. در ۱۷۱۹م به‌ناچار به ایتالیا فرار کرد.
 


  1. Piacenza
  2. Sardinia