آقا بزرگ طهرانی، محمدحسن (تهران ۱۲۵۵ـ نجف ۱۳۴۸ش)
آقا بزرگ طِهرانی، محمّدحسن (تهران ۱۲۵۵ـ نجف ۱۳۴۸ش)
فقیه، کتاب‌شناس، و عالِم شیعیِ علم رجال. مقدمات علوم دینی را در تهران آموخت. در ۱۸سالگی عازم نجف شد و از محضر استادانی چون آخوند ملا محمدکاظم خراسانی، سید محمدکاظم یزدی و شریعت اصفهانی بهره برد. از بسیاری از علمای بزرگ شیعه و سنی اجازت گرفت. چون کتاب‌شناسان اهل تسنن و غیرمسلمان به آثار اهل تشیع عنایتی نداشتند، ازجمله جرجی زیدان در کتابش نقش شیعه را در تأسیس و رشد فرهنگ اسلامی ناچیز شمرده بود، بر آن شد در پاسخ به آن‌ها، کتاب‌شناسی معروف خود را با نام الذریعة الی تصانیف‌الشیعة تألیف کند که، در ۲۶ جلد، بزرگ‌ترین و جامع‌ترین فهرست آثار اهل تشیع است. از دیگر آثار اوست: طبقات اعلام‌الشیعه؛ مصفی المقال فی مصنفی علم‌الرجال؛ هدیة‌الرازی الی المجددشیرازی. او را، بنابر وصیتش، در کتابخانه‌ای که در نجف ساخته بود به‌خاک سپردند. علی‌نقی و احمد منزوی، دو تن از فرزندان او، در حوزۀ کتاب‌شناسی شهرتی دارند.