ابن بابک، عبدالصمد ( ـ۴۱۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابن بابک، عبدالصمد ( ـ۴۱۰ق)

شاعر ایرانی‌تبار عرب. در عهد آل بویه می‌زیست و از مصاحبان صاحب بن عَبّاد بود و در قصایدی متعدد او را مدح کرد. ابن بابک اشعاری نیز در مدح فخرالدولۀ دیلمی و شاپور بن اردشیر، وزیر بغداد، سروده است؛ در وصف شراب و عشق نیز اشعاری نغز دارد.