نمایش مبدأ برای ابن شبل، ابوعلی حسین ( ـ بغداد ۴۷۳ق)


ابن شِبْل، ابوعلی حسین (۳۹۴ق ـ بغداد ۴۷۳ق)<br>
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابوعلی حسین بن شبل|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابوعلی‌ محمد بن‌ حسن‌ بن‌ عبدالله‌ بن‌ احمد بن‌ یوسف‌|نام مستعار=ابن شبل بغدادی|لقب=|زادروز=۳۹۴ق|تاریخ مرگ=بغداد ۴۷۳ق|دوره زندگی=|ملیت=بغدادی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر|شغل و تخصص های دیگر=پزشک|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات عرب|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}<p>(ابوعلی‌ محمد بن‌ حسن‌ بن‌ عبدالله‌ بن‌ احمد بن‌ یوسف‌، معروف به ابن شبل بغدادی) پزشک و شاعر بغدادی. آنچه باعث شهرت او شد طبّ نیست، بلکه علم او در زمینۀ ادبیات است. شاعری خوش‌‌ذوق، ادیب، فیلسوف، عالم نحو و لغت و محدّث بوده است. احاطۀ او بر این علوم او را به مراکز قدرت پیوند داده بود. از آثار او چیزی برجا نمانده است. ابن شبل دیوان مشهوری داشته است که برخی از ابیاتش در کتب دیگران از‌ جمله [[ابن خلکان، ابوالعباس احمد (اربیل ۶۰۸ـ۶۸۱ق)|ابن خلّکان]] دیده می‌شود. از تشبیه و استعاره در اشعارش استفاده کرده است، اما آنچه به اشعار ابن شِبل شهرت داده است وجود مضامین دقیق و ظریف فلسفی در اشعار اوست. حکایت‌هایی از امیر ابومحمد حسن بن عیسی بن المقتدر بالله روایت کرده است. جمعی از محدثان [[بغداد]]، از جمله ابوالحسن یحیی بن حسین علوی امام [[زیدیه]] و ابوالقاسم بن سمرقندی و ابوسعد زوزنی، از او حدیث شنیده‌اند. ابن جوزی نیز به واسطه روایات او را شنیده است. </p>
<br><!--11035800-->
[[رده:ادبیات عرب]]
[[رده:(ادبیات عرب)آثار و اشخاص]]
[[رده:دین اسلام]]
[[رده:حدیث شناسی]]