ابن عامر، عبدالله ( ـ ۱۱۸ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ابن عامِر، عبدالله ( ـ ۱۱۸ق)

از قاریان هفت‌گانه. در اردن کنونی متولد شد. قرآن را از عثمان بن عفان یاد گرفت. خانوادۀ او مسیحیانی عرب بودند که از یمن به شام مهاجرت کردند و پس از فتح شام اسلام آوردند. با آن‌که قرائت ابن عامر را تابع نقل سلف دانسته‌اند، مطالعۀ موارد اختلاف ابن عامر با سایر قاریان بیانگر تأثیر عمیق مصحف شام بر قرائت ابن عامر است. ابن عامر در حدیث نیز دستی داشته است، چند حدیث او که از معاویه شنیده، در کتب حدیث شهرت دارد. زمینه‌های انتقال قرائت ابن عامر به آیندگان به اهتمام یکی از شاگردان او به‌ نام یحیی بن حارث زماری فراهم آمد. دو کتاب به نام‌های اختلاف مصاحف الشام و الحجاز و العراق، و المقطوع و الموصول فی‌القرآن را به او نسبت داده‌اند.