خاکی خراسانی، امام قلی (ز ۱۰۵۵ق)

شاعر ایرانی. از کشاورزان روستای دژآباد بالا، در کوه‌های میان نیشابور و مشهد، و هم‌روزگار شاه‌‌صفی و شاه‌عباس صفوی دوم بود. از اسماعیلیان بود و از این روی، بسیار آزار و شکنجه شد. دیوان اشعارش به کوشش ولادیمیر آلکسیویچ ایوانُف، به‌چاپ رسیده است (بمبئی، ۱۳۵۹ق). به‌گفتۀ ایوانُف، اشعار خاکی عامیانه است و با اشعار پختۀ استادان شعر فارسی فاصله‌ای بسیار دارد. همچنین این اشعار چندان از برخی تعصبات سرشار است که در کشورهای سنی‌مذهب نمی‌توان چاپ کرد. یک مثنوی بلند با نام طلوع‌الشمس/ طوالع‌الشمس در حدود ۱۳۰۰ بیت دارد که آن را در ۱۰۵۵ق سروده و گویا به‌پایان نبرده است.