بیسمارک، اوتو (۱۸۱۵ـ۱۸۹۸)
بیسمارک، اوتو (۱۸۱۵ـ۱۸۹۸)(Bismarck, Otto)
نخست‌وزیر پروس (۱۸۶۲ـ۱۸۹۰) و صدراعظم امپراتوری آلمان (۱۸۷۱ـ۱۸۹۰). سیاستی شدیداً توسعه‌طلبانه در پیش گرفت و جنگ‌هایی را علیه دانمارک (۱۸۶۳ـ۱۸۶۴)، اتریش (۱۸۶۶)، و فرانسه (۱۸۷۰ـ۱۸۷۱) ترتیب داد که به اتحاد آلمان انجامید. در ۱۸۷۱ پرنس شد. در سودای آن بود که پروس را قدرت مسلط در آلمان کند و نفوذ اتریش را از بین ببرد. حمایت اتریش از جنگ موفقش علیه دانمارک را کسب کرد و بعد در ۱۸۶۶ علیه اتریش و متحدانش وارد جنگ شد (جنگ هفت‌هفته‌ای[۱])؛ پیروزی در این جنگ به اخراج اتریش از اتحادیۀ آلمان[۲] و وحدت ایالات شمالی آلمان در قالب اتحادیۀ آلمان شمالی[۳] تحت صدراعظمی خود وی در ۱۸۶۷ منجر شد. سپس در جنگ فرانسه و پروس[۴] (۱۸۷۰ـ۱۸۷۱) ناپلئون سوم، امپراتور فرانسه، را شکست داد، در ۱۸۷۱ امپراتوری آلمان را ایجاد کرد، و آلزاس‌ـ‌لورن[۵] را به خاک آلمان منضم کرد. کوشید از طریق اتحاد سه‌گانه[۶] (۱۸۸۱) با اتریش و ایتالیا اقداماتش را استوار سازد، ولی در داخل با مشکلات مربوط به کلیسای کاتولیک و جنبش سوسیالیستی روبه‌رو شد و ویلهلم دوم[۷] در ۱۸ مارس ۱۸۹۰ او را به کناره‌گیری واداشت.