اکو (اساطیر)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِکُو (اساطیر)(Echo)
(به یونانی: اخو) در اساطیر یونان، از پریان[۱] کوهستان و تجسم صدای مرموز. برطبق روایت اووید[۲] در مسخ[۳]، ‌پس از آن‌که پرچانگی او سبب شد هِرا[۴] نتواند زئوس[۵] را حین رابطه با پریان دیگر ببیند، آن الهه[۶] اکو را از سخن‌گفتن، به استثنای گفتن آخرین کلمات شخصی دیگر، محروم کرد. بعد از آن‌که نارسیسوس[۷] (نرگس) او را از خود راند، رفته‌رفته تحلیل رفت تا آن‌که فقط صدایش باقی ماند. به روایت لونگوس[۸]، نویسندۀ یونانی قرن سوم، اکو از قبول خواست‌های پان[۹]، رب‌النوع احشام، سر باز زد و به دستور او چوپانان دیوانه اکو را پاره‌پاره کردند. زمین بقایای او را در خود پنهان کرد، اما آن‌ها به تقلید از صداهای دیگر همچنان آواز می‌خواندند.

 


  1. nymph
  2. Ovid
  3. Metamorphoses
  4. Hera
  5. Zeus
  6. goddess
  7. Narcissus
  8. Longus
  9. Pan