بدر بن حسنویه، ابوالنجم ( ـ۴۰۵ق)

ابوالنجم بدر بن حسنویه;
درگذشت	۴۰۵ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	دولتمرد
لقب	ناصرالدوله
گروه مقاله	تاریخ ایران

بَدرِ بن حَسَنوَیه، ابوالنّجم ( ـ۴۰۵ق)

(ملقب به «ناصرالدّوله») از امیران کرد (حک: ۳۶۹ـ۴۰۵ق) از سلسلۀ بنی‌حَسَنْوَیه. پسر حَسَنْوَیه بود. در ۳۶۹ق عضدالدّولۀ دیلمی او را به جانشینی پدر برگزید و خلیفۀ عباسی نیز به وی لقب «ناصرالدوله» اعطا کرد. او در ۳۷۷ق با فخرالدوله پیمان اتحاد بست و تجاوز شرف‌الدّوله را به قلمروش سرکوب کرد. پس از درگذشت فخرالدّوله به بهاءالدّوله پیوست و در ۳۷۸ق او را در فتح شیراز و سیده خاتون را نیز در تسخیر ری یاری کرد. بَدْر، سرانجام به دست عده‌ای از سپاهیانش به‌قتل رسید. دوران حکومت وی به‌سبب احترام به عالمان و مردم، تأمین رفاه و امنیت مسیر کاروان‌های حجّاج و خدمات عالم‌المنفعه در تاریخ مشهور است.