بقعه هفده تن

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط DaneshGostar (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1')
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.

بُقعۀ هفده‌تَن (گُلپایگان)
این بنا بر مزار هفده‌تن ساخته شد: امامزاده ابوالحسن، فرزند امام حسن مجتبی (ع)؛ سلطان‌اسماعیل، فرزند امام جعفر صادق (ع)؛ صالح و قاسم، فرزندان جعفر بن علی (ع)؛ عباس و حسین، فرزندان موسی بن جعفر (ع)؛ شهربانو و حلیمه و صفورا، دختران موسی بن جعفر (ع)؛ علی‌اکبر بن حسین بن علی بن حسین (ع)؛ محمد بن محسن بن علی بن حسین (ع)؛ محمود و محسن و عبدالله بن یحیی بن موسی بن جعفر (ع)؛ موسی و مظفر، فرزندان جعفر طیار (ع)؛ اسحاق بن ابراهیم بن موسی بن جعفر (ع). این بقعه از بناهای دورۀ صفوی است، و کتیبۀ سردر آن تاریخ ۱۰۳۲ق را دارد. براساس این کتیبه، بانی بنا امام‌قلی‌خان، سردار شاه‌عباس صفوی اول، بوده است. تزیینات کاشی‌کاری گنبد آن در ۱۳۶۷ش مرمّت شد. متأسفانه محوطۀ مجموعه در سال‌های اخیر دستخوش تصرّف شده، و جلوۀ تاریخی خود را تا‌حدی ازدست داده است.