بهبهانی، سید احمد (تهران ۱۲۵۹ـ۱۳۲۶ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بِهبَهانی‌، سید احمد (تهران ۱۲۵۹ـ۱۳۲۶ش)

از روحانیون‌ مبارز نهضت مشروطیت‌ ایران.‌ فرزند سید عبدالله‌ بهبهانی، از رهبران روحانی مشروطه، بود و پس‌ از تحصیلات‌ مقدماتی‌ وارد حوزۀ‌ علمیه‌ شد و زبان‌ و ادبیات‌ عربی‌ و فقه‌ و اصول‌ و کلام‌ و فلسفه‌ را نزد استادان‌ آن زمان تحصیل‌ و برای اتمام‌ تحصیلات‌ دینی به نجف‌ اشرف‌ سفر کرد. او در جنبش‌ مشروطیت‌ از همکاران‌ نزدیک‌ پدرش‌ بود و به‌ همراه‌ او چندی‌ در باغشاه‌ و سپس‌ در زندان‌ محمدعلی‌ شاه بود و سپس‌ همراه‌ پدر به‌ عتبات‌ عالیات‌ تبعید شد. وی تا پایان حیات پدرش (۷ رجب ۱۳۲۸ق) از او تبعیت می‌کرد و دنباله‌رو او بود. در دوره‌های پنجم‌ تا چهاردهم‌ مجلس‌ شورای‌ ملی‌ به‌ وکالت‌ مجلس‌ برگزیده‌ شد. هنگامی‌‌که‌ مدرس‌ فراکسیون‌ اقلیت‌ را در مجلس‌ تشکیل‌ داد و به‌ مبارزه‌ با رضاخان‌ سردار سپه‌ پرداخت،‌ همراه مدرس بود. پس‌ از ترور مدرس، طی‌ نطقی‌ مفصل‌ خواهان‌ دستگیری‌ عاملان‌ آن‌ شد.